Komórki drożdży mogą mieć kształt: kulisty, elipsoidalny, jajowaty, mniej lub bardziej wydłużony. Kształt ich komórek nie może być uważany za element diagnostyczny, ponieważ zależy od wieku komórki i warunków hodowli. Drożdże mogą tworzyć skupiska w postaci łańcuszków powstałych poprzez podział komórek (pączkowanie).
Komórki grzybów pleśniowych (nitkowatych) tworzą strzępki. W mikroskopie widoczne są one jako nitkowate, cylindryczne twory, proste lub rozgałęzione. U niektórych gatunków pleśni strzępki są jednokomórkowe, u innych zaś powstają w ich wnętrzu poprzeczne porowate przegrody, dzielące je na szereg komórek. Średnica strzępki waha się od 1 do 1,5 pm. Strzępki mogą być różnej długość, zarówno krótkie jak i dochodzące do kilku metrów.
Strukturami anatomicznymi występującymi w każdej komórce bakteryjnej są: nukleoid, rybosomy, cytoplazma i błona (membrana)
cytoplazmatyczna. Większość bakterii ma ścianę komórkową. Strukturami anatomicznymi spotykanymi u niektórych tylko bakterii są: plazmidy, rzęski, fimbrie, otoczka, glikokaliks, mogą także tworzyć przetrwalniki (endospory), gromadzić w cytoplazmie materiały zapasowe. Liczne bakterie potrafią żyć w formie osiadłych zbiorowisk, które określamy jako biofilm.
Nukleoid bakteryjny styka się bezpośrednio z cytoplazmą i zbudowany jest z kolistej i spiralnie skręconej podwójnej nici DNA. Nie jest otoczony błoną jądrową; tworzy pojedynczy chromosom. Nukleoid jest funkcjonalnym odpowiednikiem jądra komórek eukariotycznych. W cytoplazmie wielu komórek występują elementy informacji genetycznej poza chromosomalne zwane plazmidami. Najczęściej są to koliste cząsteczki dwuniciowego DNA, które mogą replikować samodzielnie. Wszystkie geny komórki tworzą jej genotyp. Wyznacza on pojawiające się cechy strukturalne i fizjologiczne komórki, czyli jej fenotyp.