Na podstawie wykresu rozciągania można określić następujące wskaźniki wytrzymałościowe:
- granica proporcjonalności Rh jest naprężeniem granicznym stosowalności prawa Hooke'a,
- granica sprężystości Rspjest naprężeniem granicznym, poniżej którego odkształcenia są sprężyste.
Obie granice są wielkościami umownymi, stosuje się praktycznie tzw. umowną granicę sprężystości, tj. takie naprężenie, które wywołuje w próbce wydłużenie trwałe równe 0,05% długości pomiarowej Lo próbki:
R.0,05 = Fo.05 / So.
Wyraźna granica plastyczności Re jest to naprężenie, po osiągnięciu którego występuje wyraźny wzrost wydłużenia rozciąganej próbki bez wzrostu, a nawet przy spadku obciążenia
- nazywa się to płynięciem próbki:
Re = Fe / So.
Granica plastyczności jest jednym z najważniejszych wskaźników charakteryzujących własności wytrzymałościowe materiałów konstrukcyjnych, ale nie dla wszystkich materiałów można ją wyznaczyć, dlatego wprowadzono, tzw. umowną granicę plastyczności. Umowna granica plastyczności R«,2 jest naprężeniem granicznym wywołującym trwałe wydłużenie równe 0,2% długości pomiarowej Lo próbki.
Ro.2 = Fo,2 / So
Nie wszystkie materiały konstrukcyjne posiadają wyraźną granicę plastyczności, np. rys. 3 przedstawia wykresy rozciągania innych materiałów konstrukcyjnych, do których powyższy wzór ma zastosowanie.
Wytrzymałość na rozciąganie Rm jest to naprężenie odpowiadające największej sile rozciągającej Fm uzyskanej podczas prowadzonej siły rozciągania, odniesionej do przekroju pierwotnego próbki:
Rm = Fm / So.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"