Podstawy organizacji i ekonomiki transportu - wybrane zagadnienia
• warunki administracyjne - przepisy ograniczające możliwość realizowania przewozów (np. nacisk na oś w transporcie drogowym, przepisy celne).
Po stronie podaży usług występują ponadto pośrednicy, np. spedytorzy w transporcie towarowym lub agenci i touroperatorzy pośredniczący w sprzedaży ofert przewoźników w transporcie pasażerskim.
1.4. Koszty w transporcie
Koszty można określić jako: „wysokość wydatków pieniężnych, poniesionych w trakcie produkcji konkretnej ilości dóbr lub usług”17. Podobnie jak w innych sferach działalności gospodarczej, również działalność transportowa generuje określone koszty. Obciążają one przedsiębiorstwa świadczące usługi oraz użytkowników transportu, a także państwo i społeczeństwo.
Koszty przedsiębiorstwa transportowego nazywane są kosztami własnymi produkcji, koszty drugiej grupy, które obciążają społeczeństwo i państwo w związku z działalnością transportową, określane są jako koszty społeczne transportu. W związku z powyższym, możemy wyróżnić:
• koszty wewnętrzne - koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo transportowe jako koszty własne oraz koszty infrastruktury;
• koszty zewnętrzne - koszty środowiskowe (np. zanieczyszczenia, hałas) oraz koszty związane z kongestią i wypadkami.
Koszty własne przedsiębiorstwa transportowego klasyfikuje się według różnych kryteriów. Jednym z nich jest tzw. układ rodzajowy. „W układzie tym wyróżnia się składniki syntetyczne, identyczne dla przedsiębiorstw wszystkich działów gospodarki, ustalone w Ustawie o rachunkowości”18 oraz pozycje, które są uzależnione od specyfiki przedsiębiorstwa, w tym przypadku transportowego. Głównymi składnikami w układzie rodzajowym są następujące koszty:
• amortyzacja,
• zużycie materiałów i energii,
• usługi obce,
• wynagrodzenia,
• ubezpieczenia społeczne,
• podatki i opłaty,
• pozostałe koszty rodzajowe.
17 A. Koźlak, op. cit., s. 295.
18 Ibidem, s. 300.
19