Przedsiębiorstwo turystyczne w gospodarce wolnorynkowej G Gołembski (181)

Rozdział VII PODSTAWY MARKETINGU

W PRZEDSIĘBIORSTWIE

TURYSTYCZNYM - WYBRANE ZAGADNIENIA

Jako konsument nie lubię, kiedy sprzedawcy interesują się za bardzo moją osobą. Natarczywą reklamę odbieram jako brak poszanowania mojej wiedzy i umiejętności dokonania własnego wyboru wśród różnych towarów i usług. Przesyłane do domu drukowane oferty i propozycje lub - gorzej jeszcze - nawiedzający mnie domokrążcy - „przedstawiciele handlowi” stanowią w moich oczach zagrożenie prywatności, do której wszyscy mamy prawo. Ten sam skutek wywołuje próba uzyskiwania danych na mój temat za pośrednictwem metod ankietowych.

Powstaje pytanie: kiedy przekroczona zostaje granica ingerencji w prywatność? Odpowiedź jest niezwykle trudna. Większość informacji zbierana jest bez zgody konsumenta. Istnieje prawdopodobieństwo, że część klientów nie wyraziłaby zgody na ich zbieranie, gdyby mieli szansę jej wyrażenia’.

Kiedy wybieram się na wczasy, ufam własnej wiedzy i wyborowi. Jadąc do wybranej przez siebie miejscowości mogę dopiero wybrać taki obiekt, który odpowiada mi najbardziej. Korzystając z oferty biura podróży - a nie znając miejsca docelowego - czuję, że jadę „w ciemno”.

Zdaję też sobie w pełni sprawę z tego, że wszystkie ulotki przesyłane do domu, ogłoszenia, reklamy telewizyjne, targi, kolorowe broszury kosztują masę pieniędzy, które muszą być wliczone w cenę i zapłacone przeze mnie, jeżeli zechcę kupić oferowany produkt.

A przecież intuicyjnie wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, że wyżej opisane wydatki są tylko wierzchołkiem góry lodowej, że marketing to dużo więcej niż reklamy i broszury.

Czym jest więc to, co do tego stopnia opanowało działalność gospodarczą? Czym jest to, czemu poddajemy wszyscy nasze mózgi, co zmienia nasz sposób

¹ J. Otto, Marketing bezpośredni, czyli jak zaprzyjaźnić się z klientem, Business Press Ltd, Warszawa 1994, s. 150.