Każdy z członków Rady Wydziału miał swój udział w tych dyskusjach, jednakże wydaje się, że dzięki autorytetowi, pozycji naukowej, doświadczeniu, opinie kilku osób miały decydujące znaczenie i były brane pod uwagę.
Osoby, które miały wpływ na postać Wydziału Mechanicznego na jego pozycję w PW i którzy nadali mu międzynarodową sławę to wybitni profesorowie: Czesław Witoszyński, Bohdan Stefanowski, Maksymilian Tytus Huber, Wacław Moszyński.
Cytując za opracowaniem prof. Zdzisława Rytla „Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa” [7] przypomnijmy sylwetki tych profesorów.
CZESŁAW WITOSZYŃSKI (Maciej Czesław Piecewicz-Witoszyński) urodził się 24 lutego 1875 r. w Horoszkach na Podlasiu. W 1893 r. C. Witoszyński wstąpił na Wydział Matematyczny Uniwersytetu Petersburskiego, który ukończył w 1897 r. W tymże roku udał się na studia techniczne do Belgii, gdzie po dwóch łatach zdobył z odznaczeniem dyplom inżyniera mechanika na uniwersytecie w Leodium.
Rys. 2. Prof. Czesław Witoszyński
Po powrocie do kraju zaczął pracować w fabryce maszyn i konstrukcji stalowych „Borman i Szwede
Kontakty ze szkolnictwem technicznym inż. Czesław Witoszyński nawiązał już w okresie swej pracy w przemyśle; w 1910 r. rozpoczął wykłady w szkole H. Wawelberga i S. Rotwanda. W1915 r. był jednym ze współorganizatorów Politechniki Warszawskiej, na której prowadził następnie wykłady z części maszyn i hydrauliki, oraz piastował przez kilka łat stanowisko dziekana Wydziału Budowy Maszyn i Elektrotechniki.
W roku 1920/21 podjął prof. C. Witoszyński zorganizowanie studiów lotniczych na Wydziale Mechanicznym. W ten sposób, w r. ak. 1922/23 powstała w Politechnice Warszawskiej Sekcja Lotnicza.
Od tego czasu poświęcił prof. C. Witoszyński wszystkie swoje siły studiom lotniczym oraz rozwojowi badań naukowych w dziedzinie lotnictwa, a także zabiegom o rozwój produkcji lotniczej opartej na polskich konstrukcjach. Podjął budowę małego laboratorium aerodynamicznego w gmachu mechaniki. Miała to być przede wszystkim próbna instalacja tunelowa o średnicy strumie-
10