- Zakaz tortur i nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania wyraża fundamentalną wartość demokratycznych społeczeństw. Zakaz ten jest bezwzględny i nie może być uchylony, nawet w wyjątkowych sytuacjach ani bez względu na wcześniejsze zachowanie ofiary
- Złe traktowanie musi osiągnąć określony stopień dotkliwości, by mogło być ocenione z punktu widzenia art. 3
- Ocena minimalnego stopnia dolegliwości jest względna; musi być oceniona przy uwzględnieniu okoliczności każdej sprawy. Chodzi o takie okoliczności jak: natura i kontekst tego traktowania, sposób i metody jego wykonywania, czas trwania, jego konsekwencje fizyczne, psychiczne, a w niektórych przypadkach płeć, wiek oraz stan zdrowia ofiary
► Należy uwzględnić czy celem traktowania było upokorzenie lub poniżenie danej osoby i, czy oceniając jego konsekwencje, miało ono niekorzystny wpływ na osobowość danej osoby tak, że nie da się tego pogodzić z art. 3
- Jednakże nawet brak takiego zamiaru, nie może całkowicie wykluczyć stwierdzenia naruszenia art. 3
' Traktowanie może być uznane za „nieludzkie", jeżeli było ono dokonywane z premedytacją, było stosowane przez wiele godzin i spowodowało albo faktyczne uszkodzenie ciała, albo intensywne fizyczne i psychiczne cierpienie
► Wchodzące w grę cierpienie i poniżenie musi w każdym razie wykraczać poza nieunikniony element cierpienia i poniżenia związanego z daną formą zgodnego z prawem traktowania lub karania