Inaczej "Devotia moderna,,- nurt pobożności rozwijający się w XIV i XV wieku w Niderlandach i Nadrenii wśród zamożnych i wykształconych mieszczan. Propagował ideały ubóstwa i miłosierdzia.
Twórcą ruchu był Gerard Groot, który swoje przemyślenia zawarł w dziele "Devotia moderna". Jego zwolenników określano mianem Braci Wspólnego Życia. Stowarzyszenie było dobrowolne, bez zobowiązujących ślubów. Członkowie winni byli żyć w ubóstwie i czystości.
W 1386 r. przyłączyli się do zakonu augustianów, lecz nadal bez składania ślubów. Na soborze w Konstancji w 1415 r. obronili się przed zarzutem herezji. Ich wychowankiem i najsłynniejszym przedstawicielem był Tomasz z Kempis. Wiele z zasad wyznawców devotio moderna przejął też Erazm z Rotterdamu.