293017564

planów klasyfikować tylko z punktu widzenia czasu, jaki dany plan obejmuje.[poz.4, cz.2, s. 147]

Planowanie operatywne jest podstawowym elementem organizacji pracy wewnątrz danej jednostki i wiąże wszystkie odcinki i ogniwa składające się na proces gospodarczy określonej jednostki organizacyjnej w jedną harmonijną całość, by zapewnić jej prawidłowe funkcjonowanie.

Tego rodzaju planowanie obejmuje krótki czas (np. miesiąc, dekadę, dzień, a nawet jedną zmianę) i ustala bezpośrednio zadania dla wykonawców różnego szczebla, np. zakładu, wydziału, oddziału i innych mniejszych ogniw. Musi tu istnieć silna więź między planowaniem operatywnym a bieżącą organizacją przebiegu realizacji zadań gospodarczych. Plan operatywny wyznacza zadania wyrażone w jednostkach rzeczowych, niezbędne zasoby do ich realizacji oraz określa terminy ich wykonania, co jest warunkiem sprawnego kierowania i zarządzania jednostką gospodarczą.[poz.4, cz.2, s. 148] Planowanie operatywne jest często nazywane planowaniem bieżącym lub wykonawczym.

Planowanie taktyczne obejmuje szeroki zakres działań podmiotu gospodarczego i z reguły nie jest adresowane, jak planowanie operatywne, do szczegółowego wykonawcy, gdyż określa zadanie w formie ogólnej dla całej jednostki gospodarczej. Planowanie to dotyczy okresu dłuższego niż planowanie operatywne, zwykle około jednego roku. W planie taktycznym można wyodrębnić część techniczną, która określa czynniki rzeczowe biorące udział

w działalności gospodarczej jednostki organizacyjnej oraz część finansową, określającą nakłady pieniężne i wynik finansowy działalności. Planowanie taktyczne, mające charakter problemowy, może częściowo wchodzić do planu funkcjonalnego jednostki prowadzącej działalność gospodarczą (np. w skład biznes planu) lub może stanowić podstawę jego sporządzenia lub uzasadnienia merytorycznego.[poz.4, cz.2, s. 148]

Planowanie strategiczne obejmuje problemy, które wymagają dłuższego okresu ich rozwiązania, zazwyczaj kilkuletniego, dlatego skutki działań podjętych w procesie planowania strategicznego mają charakter trwały i są trudne do odwrócenia. Planowanie strategiczne dotyczy istoty zmian w wielkości jednostki gospodarczej, jej działalności oraz strukturze i tym samym służy osiągnięciu długookresowych celów tej jednostki uwzględniających przewidywane zmiany otoczenia, w jakim jednostka gospodarcza funkcjonuje. Ten rodzaj planowania umożliwia przedsiębiorstwu prowadzenie działań wyprzedzających w stosunku do zmian sytuacji rynkowej lub w poziomie techniki, co umożliwia osiąganie dobrych wyników. Zakres planu strategicznego zależy głównie od wielkości, branży i układu organizacyjnego przedsiębiorstwa oraz od jej pozycji na rynku.[poz.4, cz.2, s. 149]

Każde przedsiębiorstwo, niezależnie od przedmiotu działalności i skali operacji gospodarczych, powinno wyznaczać sobie cele długookresowe (strategiczne) oraz zadania krótkookresowe (taktyczne). Planowanie długookresowe zazwyczaj określa misję, czyli przedmiot działalności, rodzaj zaspokajanych potrzeb oraz stosowane metody, wyznacza się miejsce przedsiębiorstwa na określonym segmencie rynku, wartości wyróżniające przedsiębiorstwo oraz jego cechy specyficzne. Wyznacza się również główne kierunki działania oraz ustala podstawowe cele do osiągnięcia w odpowiednio długim czasie.

W planowaniu krótkookresowym nakreśla się zadania do realizacji w najbliższym okresie gospodarczym. Zadania planu krótkookresowego powinny być podporządkowane wykonaniu celów planu długookresowego, treść planowanych zadań krótkookresowych i stopień ich realizacji powinny być odpowiednio uwzględnione w procesach modyfikacji planów długookresowych.

Planowanie krótkookresowe charakteryzuje: „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"

15