Etiologia i klasyfikacja.
Z praktycznego punktu widzenia wyodrębnia się 3 główne grupy skolioz strukturalnych: - knopatyczne • wrodzone ■ porażenne
Skoliozy idiopatyczne są najliczniejsze (80—90% wszystkich skolioz), skoliozy wrodzone stanowią wyjątkowo trudne problemy lecznicze, skoliozy porażenne (neurogenne) występują zazwyczaj w zespołach porażeń i niedowładów obejmujących tułów i kończyny , udział chorych z polio w tej grupie skolioz maleje, natomiast wzrasta z postępującą neuropatią i miopatią, dziecięcym, porażeniem mózgowym oraz z innymi chorobami ośrodkowego układu nerwowego. W skoliozach poraźennych i wrodzonych etiologia lub etiopatogeneza deformacji są-znane o tyle, o ile znana jest przyczyna choroby zasadniczą .(np.polio) niesymetryczne niedowłady mięśni tułowia, zaburzenia segmentów kręgosłupa itp). Natomiast w skoliozach idiopatycznych czynnik etiologiczny jest nieznany. Krzywica, dawniej często uważana za przyczynę skoliozy idiopatycznęj nie jest jej istotnym czynnikiem w świetle obecnych badań. Trzeba również brać pod uwagę nieodpowiedni ubiór dziecka, noszenie teczki szkolnej w tej samej ręce, niewłaściwe ławki szkolne jako przyczyny niewłaściwych nawyków postawy lub skoliozy funkcjonalną, które jednak nie powodują skoliozy idiopatycznęj — mogą jedynie przyczynić się do jej pogorszenia^ gdy istnieje lub powstaje. Aczkolwiek przyczyna powstawania skolioz idiopatycznych nie jest jeszcze dokładnie poznana, znamy fakty, które już obecnie rzucają pewne światło na ich etiologię i mogą w przyszłości przyczynić się do jej definitywnego ustalenia .Wiele dzieci ze skoliozą zwłaszcza jeśli pojawiła się bardzo wcześnie (przed 3 rokiem życia), cechuje upośledzony stan ogólny, niedobór masy ciała i wzrostu, obniżenie przemiany materii, podniesiony poziom cholesterolu.