kilka wersji UNIX (System III oraz System V) w celu konsolidacji środowisk rozwijających UNIX na poziomie jądra systemu.
Początek lat 80. jest związany z jeszcze jednym bardzo istotnym w historii systemów operacyjnych zdarzeniem - pojawieniem się komputerów osobistych. Z punktu widzenia architektury komputery osobiste nie różniły się od minikomputerów, lecz były znacznie tańsze. Jeśli minikomputer byl używany przez oddział firmy czy uniwersytet, to komputery osobiste używane były przez poszczególnych użytkowników. Ponieważ komputery te były używane nie tylko przez specjalistów, lecz także przez użytkowników nieznających zasad programowania, systemy operacyjne tych komputerów musiały zawierać bardziej przyjazny interfejs użytkownika. Ponadto komputery osobiste zaczęto stosować na szeroką skalę, co wymusiło znaczny rozwój sieci komputerowych, a oprogramowanie sieciowe stało się podstawowym składnikiem systemów operacyjnych.
Jednak wprowadzenie przyjaznego interfejsu użytkownika oraz funkcji sieciowych do systemów operacyjnych komputerów osobistych odbywało się stopniowo. Pierwsza wersja popularnego systemu operacyjnego DOS nie posiadała tych możliwości. Byl to jednozadaniowy system operacyjny z interfejsem znakowym. Głównymi zadaniami systemu było zarządzanie plikami umieszczonymi na dyskach twardych lub elastycznych oraz sekwencyjne wykonywanie programów. Ponieważ procesor 8086/8088 (Intel) nie mógł pracować w trybie uprzywilejowanym, więc MS-DOS nie byl chroniony przed programami użytkownika. Brakujące funkcje systemu operacyjnego były uzupełniane programami zewnętrznymi, jak np. interfejs w postaci programu Norton Commander. Największy wpływ na rozwój oprogramowania dla komputerów osobistych miał system operacyjny Windows, który w początkowej fazie byl nakładką na system operacyjny DOS.
Funkcje sieciowe były także realizowane w postaci nakładek na systemy operacyjne. Podczas pracy sieciowej niezbędna jest praca wielozadaniowa, przy której użytkownik interaktywny wykonuje swoje operacje, a pozostali -poprzez sieć - uzyskują dostęp do zasobów komputera. W takim przypadku od systemu operacyjnego oczekuje się choćby podstawowej obsługi pracy wielozadaniowej. Dla systemu DOS pierwsze funkcje związane z obsługą sieci pojawiły się w wersji 3.1, a dotyczyły blokowania plików. Dzięki nim system operacyjny mógł zapew nić jednoczesny dostęp do plików wielu użytkownikom.
Inną drogę wybrała firma Novell - opracowała nowy system operacyjny o nazwie NetWare, z wbudowanymi funkcjami sieciowymi, który na wiele lat stał się wzorcem wydajności, niezawodności oraz bezpieczeństwa w sieci lokalnej. Pierwsza wersja systemu NetWare opracowana dla komputerów osobistych pojawiła się w 1983 roku i była przeznaczona dla komputerów z procesorami rodziny 8086. System operacyjny NetWare stosowany byl przede wszystkim jako centralny serwer w sieci i pełnił rolę serwera plików, zapewniając bardzo szybki zdalny dostęp do plików oraz ich bezpieczeństwo.
13