Ekonomika pracy zajmuje się zagadnieniami rynku pracy z punktu widzenia przedsiębiorstwa, pracowników i społeczeństwa jako całości. Ekonomika miast (urbanizacji) bada takie problemy, jak: zagospodarowanie terenów, transport, zagęszczenie w ruchu miejskim czy budownictwo mieszkaniowe. Nie ma jednak konieczności klasyfikowania gałęzi ekonomii według dziedzin życia gospodarczego, w odniesieniu do których zadajemy standardowe pytania: „co”, „jak” i „dla kogo” wytwarzać. Gałęzie ekonomii można także klasyfikować według kryterium zastosowanego w nich podejścia lub metody badań. Najszerszy podział sposobów podejścia do problemów gospodarczych na mikroekonomiczny i makroekonomiczny przebiega przez środek większości wymienionych klasyfikacji przedmiotowych10.
Analiza mikroekonomiczna pozwala szczegółowo badać indywidualne decyzje dotyczące pojedynczych towarów. Na przykład można badać, dlaczego poszczególne gospodarstwa domowe preferują samochody bardziej niż rowery oraz w jaki sposób producenci decydują o tym, który z tych produktów wytwarzać. Następnie można zsumować zachowania wszystkich gospodarstw domowych i przedsiębiorstw, aby przeanalizować globalny popyt na samochody i globalną ich produkcję. W warunkach gospodarki rynkowej można badać rynek samochodów. Porównując go z rynkiem rowerów, będzie możliwe wyjaśnienie relacji cen samochodów i rowerów oraz relacji ich podaży.
Jedna z bardziej złożonych dziedzin mikroekonomii, znana jako ogólna teoria równowagi, rozszerza to podejście, nadając mu wymiar uniwersalny. Bada równocześnie wszystkie rynki poszczególnych towarów i na tej podstawie zakłada stworzenie ogólnego obrazu konsumpcji, produkcji i wymiany w całej gospodarce w danym momencie.
W wielu przypadkach analiza staje się tak złożona, że pojawia się niebezpieczeństwo utraty z pola widzenia zjawiska, którym byliśmy zainteresowani. Zadaniem ekonomistów jest wymyślenie rozsądnych założeń upraszczających, które pozwoliłyby zachować kontrolę nad przebiegiem analizy, nie deformując przy tym zbytnio rzeczywistości. To właśnie w tym miejscu ścieżki mikro-i makroekonomii się rozchodzą. Mikroekonomiści oferują szczegółowe badania jednego aspektu życia gospodarczego, ale dla zachowania prostoty i jasności analizy pomijają powiązania z resztą gospodarki. Analiza mikroekonomiczna plac górników uwypukliłaby charakterystykę zawodu i zdolność właścicieli kopalń do zapłaty. Pominęłaby ona jednak łańcuch efektów pośrednich, które mogłaby uruchomić podwyżka plac górniczych. Na przykład pracownicy przemysłu motoryzacyjnego mogliby wykorzystać precedens wzrostu plac górników do wynegocjowania wyższych płac. W konsekwencji mogliby też pozwolić sobie na kupno większych domów, które zużywałyby więcej węgla do ich ogrzewania. Gdy analiza mikroekonomiczna ignoruje tego rodzaju efekty pośrednie, określamy ją wówczas mianem analizy cząstkowej.
10 P.A. Samuelson, Ekonomia, PWN, Warszawa 2002, s. 14
20