16
1.4. WODA GRUNTOWA
Zadanie
Dodaj naprężenie podane w postaci diagonalnej <r = diag[100; 10; 10] [kPa] z pierwszum kierunkiem głównym (odpowiadającym 100 kPa) odchylonym o 30° od pionu i pierwotne naprężenie geostatyczne a = 7-z-diag[l, Ko, Ko]. Głębokość z = 5m, ciężar objętościowy gruntu 7 = 20kN/m3 a współczynnik parcia spoczynkowego Ko = 0,6. Określ kąt tarcia wewnętrznego <j>' potrzebny do przeniesienia sumarycznego obciążenia. Oblicz nachylenie płaszczyzn na których wytężenie r/a jest maksymalne. Do rozwiązania wykorzystaj koła Mohr’a (z biegunem). Wszystkie naprężenia są efektywne, ściskanie jest dodatnie a spójność c7 = 0.
Zadanie
TVzy próbki NNS gruntu poddano ścinaniu w aparacie skrzynkowym przy obciążeniach normalnych a’ o wartości 100 kPa 200 kPa i 300 kPa. Naprężenie ścinające t przy zniszczeniu próbek wynosło 60 kPa i 100 kPa i 150 kPa. Oszacuj parametry rj>' i </ (graficznie albo minimalizując kwadrat błędu) i określ parametry <j>s i c„ (wg hipotezy wytrzymałościowej Krey’a Tiedemann’a) jeśli wiadomo z badania edometrycznego, że naprężenie prekonsolidacji wynosi av = 300 kPa.
Zadanie
W gruncie o parametrach 7 = 20 kN/m3 i Ko = 0.5 dodać do stanu geostatycznego na głębokości 1.5 m naprężenie <r = diag]50,0,0]kPa o kier. głównym odpowiadającym 50 kPa odchylonym od pionu o kąt 30°. Dodawanie przeprowadzić za pomocą kól Mohra. Przyjąć plaski stan odkształcenie i założyć, że naprężenie główne prostopadle do płaszczyzny deformacji jest pośrednim z naprężeń głównych (co do wartości). Wyznaczyć nachylenie płaszczyzny
0 największym stosunku t ja i określić jaki kąt tarcia wewnętrznego jest potrzebny do przeniesienia sumarycznego stanu naprężenia. Narysuj nachylenie przekrojów na których wartość składowej stycznej jest maksymalna |t| =max
1 przekrojów z |r/<r| =max.
Zadanie
W aparacie skrzynkowym stwierdzono że wytrzymałość spękanej zwartej gliny przy ścinaniu równolelym do widocznych płaszczyzn spękań opisują parametry wytrzymałości resztkowej = 0 i tj>\ = 30° a wzdłuż dowolnej innej płaszczyzny - parametry c'2 = lOOkPa i <f>[ = 20°.
Do badania w aparacie trójosiowego ściskania wycięto walcową próbkę ze spękaniami nachylonymi pod kątem 45° do pionowej osi próbki, Oblicz maksymalne obciążenie pionowe a'v próbki:
a) ze względu na wytrzymałość wzdłuż spękań
b) ze względu na wytrzymałość samej zwartej masy jeśli składowa pozioma crj( naprężenia wynosi 100 kPa.
Nie interesuje nas ani woda związana chemicznie (np w gipsie) ani woda blonkowa (czyli kilka warstw atomowych bezpośrednio przy powierzchni ziaren), a jedynie woda, która bierze udział w przepływie i w normalnych warunkach może ulec wysychaniu.
Woda kapilarna pnie się na wysokość hc wynikającą z równowagi energetycznej (...) Ta wysokość wylicza się z
(1.25)
gdzie T = 73 • 10-6 kN/m jest tzw. napięciem powierzchniowym. W gruncie rozróżniamy wysokość podciągania kapilarnego czynną hcc > bierną hCB, przy czym hcc < hCB• W wodzie kapilarnej istnieje siła wyporu (działająca do góry identycznie jak pod ZWG). Woda kapilarna "zawiesza się” na wysokości hc obciążając szkielet gruntowy efektywnym naprężeniem pionowym A a' = 7whc. Hydrostatyczne ciśnienie wody w gruncie (tj. gdy woda nie płynie) wynosi
u = 7wz, (1.26)
gdzie z jest głębokością poniżej ZWG. Wzór jest ważny także do wysokości hc powyżej ZWG czyli dla ujemnych wartości 2 aż do z = — hc włącznie. W wodzie kapilarnej uzyskujemy zatem z (1.26) u < 0, czyli woda kapilarna jest rozciągana.