4130654484

38

PORÓWNANIE WYZNAN

27

postacią chleba i wina ofiarowuje się Panu Bogu w sposób niekrwawy, za pośrednictwem kapłana.

Co do istoty, to Msza św. jest taką samą ofiarą, co i na krzyżu. Owoce Mszy św. są łaski posiłkujące, pomnożenie łaski uświęcającej, odpuszczenie grzechów, odpuszczenie kary doczesnej, różne dary i pomoce doczesne.

Żyd. 7,26—27. Takiego bowiem należało nam mieć Najwyższego Kapłana, świętego, niewinnego, niepokalanego, odłączonego od grzeszników i wywyższonego nad niebiosa. Który nie potrzebuje codziennie, jak najwyżsi kapłani, pierwiej za własne grzechy ofiar sprawować, a potem za grzechy ludu, bo to uczynił raz na zawsze, samego siebie ofiarowawszy.

Żyd. W, W- -14. Jesteśmy poświęceni przez ofiarowanie raz na zawsze ciała Jezusa Chrystusa, albowiem jedną ofiarą doskonałymi uczynił na wieki tych, którzy bywają poświęceni.

Żyd. 9,24—25. Chrystus wszedł nie do miejsca świętego, ręką uczynionego, któreby było wyobrażeniem prawdziwego, ale do samego nieba aby się teraz wstawiał za nami przed obliczem Bożem; i nie dla tego, żeby często ofiarować siebie, tak jak najwyższy kapłan wchodzi do miejsca świętego corocznie z krwią cudzą.

W nowym Testamencie niema wzmianki o ofierze, jako sposobie oddawania czci Panu Bogu, ani o łaskach z takiej ofiary spływających.

Chrystus Pan powiedział: „Przyjdzie godzina i teraz jest, kiedy prawdziwi czciciele będą cześć oddawać Ojcu w duchu i w prawdzie. Bo i Ojciec takich szuka, którzyby mu tak cześć oddawali". Jan 4, 23.

Niema zatem mowy o ofiarach, jako sposobie oddawania czci Panu Bogu.