4544139554

12

1. Wiadomości ogolne

Rys.1.4. Wzrost dokładności obróbki

Metody obróbki erozyjnej - erodowanie - zaliczane są do kształtowania ubytkowego, jednak różnią się od skrawania rodzajem wykorzystywanej energii - elektrycznej i postacią oddzielonego materiału. Zamiast wiórów jak to ma miejsce w skrawaniu, powstają produkty topienia i odparowania materiału obrabianego w temperaturze 10000K. Poszczególne jej odmiany znalazły bardzo konkretne zastosowania. Dotyczy to szczególnie obróbki materiałów konstrukcyjnych, który ch nie można obrobić skrawaniem czy ścieraniem, na przykład trudno obrabialnych takich jak: kompozytowych, spieków twardych, spieków ceramicznych albo stali austenitycznych. Istotną zaletą jest brak obciążenia układu obrabiarki silami mechanicznymi. Sprzyja to uzyskiwaniu dobrej dokładności. Wadą jest znaczne, w porównaniu z obróbką wiórową, zużycie energii elektrycznej na jednostkę objętości usuniętego materiału.

Stosowany jest także podział obróbki z uwagi na kinematykę podstawowych ruchów, niezbędnych do oddzielenia warstwy materiału, które są określone jako (tabela 1.):

Tabela 1. Odmiany skrawania z uwagi na wykonywane ruchy