5987092492

kadry badawczej i dydaktycznej, gospodarczy rozwój Mazowsza oraz zdecydowany wzrost jakości życia, poziomu zdrowia i opieki zdrowotnej.

Natomiast trzeci z wypracowanych modeli, nazwany modelem demografii dynamicznej, stanowi modyfikację modelu drugiego. W porównaniu do niego zmianie ulega jedynie założenie dotyczące demografii, oparte na przypuszczeniu wystąpienia zrównoważonej struktury wieku społeczeństwa. Pozostałe parametry opisu tego modelu są takie same, jak w przypadku modelu drugiego.

Niniejsze opracowanie nie wskazuje bezpośrednio, jakie kierunki kształcenia należy rozwijać jako strategiczne, pokazuje jednakże, jakie aspekty będą istotnie wpływały na dokonywanie wyborów w tym zakresie. W szczególności należy zaznaczyć, że analiza wskazuje na dwa istotne uwarunkowania. Pierwszym z nich są uwarunkowania dowiązane do sposobu funkcjonowania uczelni, co wiąże wyniki prac w tym obszarze z wynikami prac w obszarze tematycznym „Model uczelni". Drugim istotnym uwarunkowaniem są czynniki makro, czyli trendy i tendencje na poziomie demografii, spójności wewnątrzregionalnej oraz przyszłej roli i znaczenia regionu w Europie i na świecie. Wypracowane na tym poziomie założenia oraz przeprowadzone w tym kontekście analizy SWOT i PEST zarówno dla poszczególnych modeli, jak i dla całego obszaru tematycznego, pozwoliły w dalszej kolejności na sformułowanie założeń dotyczących strategicznych kierunków kształcenia, będących podsumowaniem całości przeprowadzonych analiz. Wypracowane założenia w tym zakresie znajdują się w opisie efektów prac, szczegółowo opisanych w rozdziale 3.6 raportu oraz analiz przeprowadzonych przez panel Top Ekspertów.

1.1.2 Model absolwenta

Podstawą do prac analitycznych w ramach tego obszaru tematycznego było zdefiniowanie następujących parametrów jego opisu:

1)    Specjalizacja, rozumiana jako zdobywanie wiedzy, umiejętności praktycznych i teoretycznych oraz osiąganie biegłości w konkretnej, ściśle określonej dyscyplinie;

2)    Wyćwiczony umysł, czyli parametr, pod którym rozumieć należy zdolność operowania (rozumienia, analizowania, przekształcania, uogólniania, zapamiętywania) na wysoce złożonym, trudnym i abstrakcyjnym materiale pojęciowym, umiejętność wyćwiczoną poprzez pogłębione studiowanie i uzyskiwanie biegłości w poruszaniu się po podstawowych, abstrakcyjnych, nieempirycznych dziedzinach nauki (przede wszystkim matematyka, a także np. filozofia, logika);

3)    Zdobywanie wiedzy i krytyczna analiza, definiowana jako umiejętność zdobywania (wyszukiwania) wiedzy, analizy i syntezy, wykorzystywania oraz tworzenia nowej wiedzy;

4)    Standaryzacja, rozumiana jako posiadanie wiedzy zgodnej ze standardami nauczania, wiedzy ogólnej, pozwalającej na dobrą orientację w jednej lub wielu dziedzinach nauki w przeciwieństwie do posiadania wiedzy głębokiej, kompletnej i najnowszej z danej dziedziny (która, jako stale i dynamicznie rozwijana nie jest możliwa do wystandaryzowania);

5)    Rozumienie świata i zachodzących w nim zmian, co zostało zdefiniowane jako posiadanie (bądź nie) wiedzy z różnych dziedzin, wiedzy dającej możliwość wartościowania i wyrażania przekonań, opinii na temat otaczającego świata oraz zdolność pojmowania świata jako złożonej całości, procesów w nim zachodzących, umiejętność stawiania czoła wyzwaniom współczesnego świata, dostrzeganie w tym świecie swoich realnych możliwości i szans oraz eliminowanie zagrożeń;

6)    Umiejętności zespołowe, rozumiane jako zdolność tworzenia więzi i współdziałania z innymi, umiejętność pracy w grupie na rzecz osiągania wspólnych celów. Umiejętność zespołowego wykonywania zadań i wspólnego rozwiązywania problemów.