2. Istota i pojecie wiedzy (nauki)
Działalność ludzi mająca na celu poznanie rzeczywistości, wyrastająca z potrzeb jej opanowania i przekształcania, obejmująca proces badania i jego wyniki oraz nauczanie o tych wynikach, stanowi istotę i pojęcie nauki [ MEP PWN s. 698 ]. Rozwijając, poszerzając i uściślając powyższe stwierdzenie należy przyjąć, że nauka to ogól zgromadzonej, uporządkowanej i należycie uzasadnionej przez pokolenia wiedzy [ MSJP PWN s. 433 ]. Jest ona rozwijana i doskonalona poprzez ciągłe badania, których wyniki ujmuje się w zorganizowany system pojęć, a zachodzące procesy sprzyjają wypracowaniu sądów o rzeczywistości, sądów dowiedzionych i sprawdzonych, sądów prawdziwych [ 12 ].
2.1. Elementy systemu wiedzy (nauki)
Nauka jako systemem wiedzy gwarantuje obiektywne poznanie rzeczywistości (rys. 2.1.). Będąc pojęciem wieloznacznym może być rozpatrywana w aspekcie treściowym, czynnościowym i instytucjonalnym (rys. 2.2.).
W aspekcie treściowym nauka jest systemem należycie
uzasadnionych pojęć, twierdzeń i hipotez zawierających możliwie obiektywną i adekwatną na danym etapie rozwoju poznania naukowego i praktyki społeczno - gospodarczej wiedzę. Jest to wiedza o przedmiotach (obiektach), zjawiskach. procesach, strukturach, zależnościach i prawidłowościach w określonej dziedzinie lub dyscyplinie naukowej. Jest wytworem odkrywczej działalności badawczej, stanowiącą najwyżej
rozwiniętą postać świadomości społecznej. Mówiąc prościej nauka w aspekcie treściowym to zasób obiektywnej wiedzy o przyrodzie, społeczeństwie lub człowieku, o związkach miedzy nimi, genezie i rządzących nimi prawidłowościach. W aspekcie treściowym jest ona przedmiotem wyspecjalizowanej praktyki [2, 3, 9, 12],
13