22648

NORMALIZACJA

Normalizacja to działalność mająca na celu uzyskanie optymalnego stopnia uporządkowania w określonej dziedzinie przez ustalanie postanowień przeznaczonych do powszechnego i wielokrotnego stosowania, dotyczących istniejących lub możliwych do zaistnienia problemów technicznych.

Normalizacja w Polsce zajmuje sic Polski Komitet Normalizacyjny (PKN) powołany w 1924 r., któiy wprowadza oficjalne dokumenty do dobrowolnego stosowania jakimi sa Polskie Normy (PN). 1 stycznia 2004 roku PKN zostaje członkiem CEN (Europejski Komitet Normalizacyjny) i CE NE LEC (Europejski Komitet Normalizacyjny Elektrotechniki). Ponadto na arenie międzynarodowej PKN prowadzi intensywna współprace z innymi organizacjami normalizacyjnymi takimi jak:

•    ISO - Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (International Organizalion for Standardization).

•    IEC - Międzynarodowa Komisja Elektrotechniczna (International Elcctrotcchnical Commission)

•    ETSI - Europejski Instytut Norm Telekomunikacyjnych

Normy to zasady, wytyczne lub ich charakterystyki odnoszące sic do różnego rodzaju działabiości lub ich wyników i zmierzające do uzyskania optymalnego stopnia uporządkowania w określonej dziedzinie (PN-N- 02000:1994). Od 2003 stosowanie norm jest dobrowolne (za wyjątkiem np. dotyczących bezpieczeństwa użytkowania).

PODZIAŁ NORM

Normy dzielimy na:

•    normy międzynarodowe (ISO. IEC).

•    regionalne (EN, CEN).

•    krajowe (PN).

norma terminologiczna - dotyczy terminów, zawiera zwykle take ich definicje oraz. w niektórych przypadkach, odpowiednie objaśnienia, ilustracje, przykłady, symbole iip.

norma czynnościowa - ustala jednolite metody wykonywania określonych czynności w zakresie projektowania, konstruowania, budowy, obliczeń statystycznych, magazynowania, metod badania i oceny towarów.

norma przedmiotowa (wyrobu) - określa wymagania, które powinny być spełnione przez wyrób lub grupę wyrobów w celu zapewnienia ich funkcjonalności, norma wyrobu może zawierać także (bezpośrednio lub przez powołanie sic na uuic normy) wymagania dotyczące takich aspektów, jak terminologia, pobieranie próbek, badania, pakowanie i znakowanie itp. Norma wyrobu może być pełna lub niepełna, w zależności od tego. czy określa wszystkie, czy tylko cześć niezbędnych wymagań.

DEFINICJE JAKOŚCI

Jakość tow aru - zespół cech towam decydujących o jego atrakcyjności dla konsumenta, zapewniających zaspokojenie potrzeb konsumenta, zagwarantowana normami lub innymi przepisami.

.Jakość to stopień, w jakim zbiór inhcrcntnych właściwości spełnia wymagania"

.Jakość jest to pewien stopień doskonałości" Platon .Jakość to zgodność z wymaganiami” Grosby

inherentny - tkwiący w czymś w istocie, strukturze, zasadniczym charakterze czegoś, w naturze, w ustalonych obyczajach; nieodłączny od czegoś.

CECHY OKREŚLAJĄCE JAKOŚĆ TOWARÓW

Ze wzalcdu na sposob oceny jakości towarów cecliy dzielimy na mierzalne i nienuerzahte. mierzalni*, tj. takie, które mona opisać liczba i jednostka miary określona w wyniku badan laboratoryjnych, np. masa. gęstość, twardość itp. niemierzalne, tj takie, które nic dają sic mierzyć za pomocą znanych środków pomiarowych i mogą być opisane słownie jak wynik porównania danego towam ze wzorcem albo wyrażone w umownej punktacji, np. w ocenie sensorycznej. Do cech niemierzalnych zalicza się estetykę wyglądu, smak. zapach

Ze względu na rodzaj rozróżnia sic następujące cechy jakości towaru: techniczne, określające konstrukcje, wykonanie i funkcje towaru;

użytkowe, charakteryzujące przydatność, dogodność i bezpieczeństwo użytkowania towarów estetyczne, charakteryzujące wygląd zewnętrzny i staranność wykończenia, z uwzględnienian wymogów mody i tendencji wzornictwa światowego: ekonomiczne, określające towar głównie od strony finansowej.

U walcdu iiiifliaiy.ynis; dla ltiwmi użytkowania i ęhplwuayji rgatóma mc Mstomiatc cechy jakości iwani; krytyczne, tj. cechy, których parametry musza być utrzymane w określonych granicach pod rygorem całkowitej utraty przydatności użytkowej (cechy dyskwalifikujące l: ważne, tj cechy, które decydują o przydatności wyrobu.

lecz które mogą ulęgać stopniowaniu (mogą przyjmować różne wartości). Ich natężenie ma decydujące znaczenie w klasyfikacji jakościowej wyrobów, czyli w zakwalifikowaniu do określonych poziomów jakości, mało ważno. tj. cechy, które różnicują wprawdzie