10. W odniesieniu do wydziału zmechanizowanego w przedsiębiorstwie stosującym system kalkulacji doliczeniowej, narzut kosztów wydziałowych powinien być oparty raczej o:
a) maszynogodziny.
b) roboczogodziny,
c) liczbę zatrudnionych.
11. Tradycyjny (sprawozdawczy) rachunek kosztów stosuje następującą procedurę rozliczania kosztów:
a) koszty pośrednie produkcji sa rozliczane na wydziały lub inne ośrodki kosztów, a następnie na wyroby gotowe.
b) koszty pośrednie produkcji są rozliczane na komórki ogólnego zarządu, a następnie na wyroby gotowe,
c) wszystkie pośrednie koszty produkcji są wykazywane w rachunku zysków i strat jako nakłady okresu, w którym są ponoszone.
12. Przykładem kosztu w przedsiębiorstwie produkcyjnym, który nie będzie stanowił elementu kosztu wytworzenia produktu jest:
a) koszt materiałów zużytych przez wydział remontowy przy wykonywaniu świadczeń na rzecz wydziału obróbki mechanicznej,
b) koszt paliwa zużytego przez wydział zaopatrzenia w związku z transportem zakupionych materiałów zużytych następnie podczas remontu hali fabryki,
c) koszt zamówienia folderów reklamujących firmę.
13. Aby zapewnić kontrolę efektywności wydziałów produkcji pomocniczej, koszty tych wydziałów powinny być alokowane:
a) w wartościach rzeczywistych na wydziale produkcji podstawowej,
b) w wartościach planowanych na wydziale produkcji podstawowej.
c) w wartościach rzeczywistych bezpośrednio na wyroby gotowe.
14. Odchylenie zużycia materiałów jest ustalane przez:
a) pomnożenie ilości materiału zużytego na realizacje zadania, przez różnicę ceny rzeczywistej i standardowej,
b) pomnożenie standardowej ceny przez różnice miedzy ilością zużytego na realizacje zadania materiału, a ilością materiałów niezbędnych do realizacji tego zadania,
c) ustalenie między rzeczywistym a standardowym kosztem materiałów.
15. Jeżeli przedsiębiorstwo sprzedaje wszystkie wytworzone w danym okresie produkty i nie posiada zapasów to wszystkie poniesione i dotyczące tego okresu koszty są:
a) kosztami produktu,
b) kosztami okresu,
c) oba powyższe.
16. Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe:
a) jednostkowy koszt stały zmniejsza się wraz ze wzrostem wielkości produkcji,
b) jednostkowy koszt stały rośnie wraz ze wzrostem wielkości produkcji,
c) jednostkowy koszt stały pozostanie bez zmiany przy wzroście wielkości produkcji.
17. Koszty poniesione, które są konsekwencją wcześniejszych decyzji i nie mogą być zmienione przez bieżące lub przyszłe decyzje to:
a) koszty znaczące (istotne),
b) koszty stałe,
dr Tomasz Wnuk-Pel, Katedra Rachunkowości, Wydział Zarządzania, Uniwersytet Łódzki 14