6355787523

18 Komunikowanie polityczne

z kluczowych właściwości każdej organizacji społecznej jest istnienie układu przekazywania informacji, dzięki któremu kreowane są organizacyjne więzi komunikacyjne¹; zrozumienie mechanizmów funkcjonowania współczesnych organizacji w dużej mierze polega na określeniu, w jaki sposób dokonuje się przepływ informacji pomiędzy poszczególnymi elementami składowymi),

— płaszczyźnie zewnętrznej (w wąskim rozumieniu kojarzonej z obszarem komunikowania politycznego) — obejmującej ogół interakcji między organizacją polityczną (lub danymi jej częściami) a otoczeniem, w którym organizacja działa.

Propozycję analityczną w pełni komplementarną z podejściem proponowanym przez H.D. Lasswella sformułowali Claude Shannon i Warren We-aver¹², którzy zwrócili uwagę, że procesy komunikacyjne przebiegają w określonym kontekście sytuacyjnym; więzi komunikacyjne łączą różne układy elementów, o zróżnicowanych kompetencjach odbiorczych czy po-

Schemat 1

Model komunikowania politycznego w świetle koncepcji C. Shannona i W. Weavera

Polityczny kontekst		Zakłócenia przebiegu procesu
komunikacyjny		komunikowania

Bariery nadawcze -

Bariery w otoczeniu komunikacyjnym

Bariery odbiorcze

Możliwość wystąpienia * efektów niepożądanych

1

   W tym rozumieniu, oprócz funkcji informacyjnej (polegającej na transmisji informacji), komunikowanie w organizacji spełnia także inne — typowe dla komunikowania społecznego: integracyjną (związaną z tworzeniem więzi społecznych), motywacyjną, kontrolną, perswazyjną i emotywną; zob. także: M. Kolczyński, J. Sztumski: Zarys socjologii organizacji. Katowice 2003, Wydawnictwo Górnośląskiej Wyższej Szkoły Handlowej, s. 86 inast.

¹²    C. Shannon, W. Weaver: The Mathematical Theory of Communica-tion. Urbana 1949, University of Illinois Press.