115516

polityczna organizacja społeczeństwa kapitalistycznego zapewniająca minimum demokracji dla społeczeństwa oraz minimum wolności jednostek. Charakteryzuje się wykształceniem struktur społeczeństwa obywatelskiego lub inaczej mówiąc społeczeństwa otwartego. Państwo liberalno-demokratyczne to jeden z etapów państwa na drodze rozwoju państwa kapitalistycznego, występuje głównie w krajach    HHH-

Cechą charakterystyczną dla tego państwa jest:

wysoki stopień nowoczesności produkcji opartej na nowych odkryciach nauki techniki,

•    wysoki wzrost gospodarczy, lepsze warunki bytu ludności,

•    stabilny system polityczny,

istnienie mechanizmów pozwalających na radzenie sobie z konfliktami społecznymi, dominuje własność prywatna środków produkcji i wolna konkurencja.

Państwo znacznie angażuje się w życie gospodarcze (interwencjonizm gospodarczego) rozwinięcie systemu opieki socjalnej, edukacji, stoi na straży porządku publicznego, ustala reguły postępowania i egzekwuj stosowanie się do tych reguł obywateli.

W czasie istnienia państwa liberalno-demokratycznego struktura społeczna uległa zmianie. Robotnicy stali się teraz wykwalifikowanymi specjalistami w swoich zawodach, chłopi to wyspecjalizowani producenci^lni^nteligendć^cMera^adnjz^ organizująca wytwórczość.

Działanie państwa polegają na! podejmowaniu inicjatywy gospodarczej (w formie planowania kierunków rozwoju gospodarczego, zapobieganiu kryzysom ekonomicznym, działaniu na rzecz ograniczenia bezrobocia), rozbudowywaniu pomocy socjalnej (ubezpieczenia zdrowotne, rodzinne, społeczne), stwarzaniu "równych szans" dla wszystkich obywateli. Państwa dobrobytu to np. Wielka Brytania, Szwecja, Nowa Zelandia. Doktryna państwa dobrobytu stanowi wytłumaczenie interwencjonizmu państwowego.