7169282196

Imperium Rzymskiego w I w. przed n.e. i w I iW. n.e., utrwalony -w literaturze rzymskiej*: Sam sławny Herder nie pożałował trudu, aby klasyczną łacinę Sarbiewskiego oddać wytwornym wierszem niemieckim. Asa. Hist. 31. a Łacina ludowa «łacina, którą się posługiwali mieszkańcy prowincyj rzymskich i lud rzymski; historyczna podstawa języków romańskich*

0    fraz. Łacina kuchenna, kulinarna «łacina niepoprawna, kiepska*: Kantorowie często (...) podróżowali po kraju, a popisywali się tak zwaną łaciną kuchenną, bo po łacinie mało bardzo umieli. Bartosz. Hist. 277. Choć szkoły te znane były w całej Wiełkopolsce jako gniazdo kuchennej łaciny, przecież wydały wielu pożytecznych obywateli kraju. Baliń. M. Polska 1,379. Ten chudosz, co był kiedyś księżym sługą, a dziś, okradłszy pana swego zmyślnie z astrologicznych kilku wiadomości

1    z kilku szmatek kuchennej łaciny, prymuje w zamku. Słów. Krak 13. ^A żart. Łacina myśliwska «blaga myśliwych*: Po przeczytaniu pańskiego „Humoru i łaciny myśliwskiej" (...) przyszło mi do głowy pytanie: dlaczego myśliwych posądzają o łgarstwa więcej niż kogo innego? Łow. Pol. 19,1938.

2.    «podręcznik języka łacińskiego*

3.    pot. a) «lekcja języka łacińskiego*

b) żart. «obelżywe wyrazy, przekleństwa* // L (Ic. łacina (lingua))