plik


{143}{207}W roku 1942 {243}{314}hitlerowcy przystąpili do przeczesywania|krajów Europy Zachodniej {318}{364}w pogoni za „ostatecznym rozwiązaniem” - {368}{443}eksterminacją Żydów. {693}{739}Żydów tropiono w miejscach|nawet tak odległych, {743}{820}jak Wyspy Normandzkie. {868}{914}Przyszedł rozkaz z góry: {918}{964}wraz z najbliższą rodziną {968}{1014}będzie Pani ewakuowana. {1018}{1064}Już nigdy jej nie widzieliśmy, {1068}{1114}ani nie słyszeliśmy, co się z nią stało -|przez 50 lat! {1118}{1189}To niewiarygodne. {1193}{1264}Kiedy się dowiedziałam,|że zginęła w Auschwitz, {1268}{1377}byliśmy po prostu...|wstrząśnięci i przerażeni. {1418}{1464}Ale hitlerowcy w Auschwitz {1468}{1514}i w innych obozach w okupowanej Polsce {1518}{1564}mieli się przekonać, {1568}{1664}że zaplanować uśmiercanie|na skalę masową - to jedno, {1668}{1789}a być zdolnym do jego przeprowadzenia -|to coś zupełnie innego. {1793}{1864}Sposób, w jaki rozwiązali|ten morderczy problem, {1868}{1959}mówi nam wiele o ich mentalności. {2043}{2108}W roku 1942, {2143}{2189}metodą przerażających prób i błędów, {2193}{2239}ci hitlerowcy stworzyli coś nowego, {2243}{2289}coś, czego historia dotąd nie znała: {2293}{2339}„fabryki śmierci”, {2343}{2432}zdolne do uśmiercania milionów. {2868}{2939}AUSCHWITZ|Naziści i „Ostateczne Rozwiązanie” {2943}{3024}Odcinek 3|FABRYKI ŚMIERCI {3218}{3289}Pierwsi Żydzi z Europy Zachodniej,|którzy zostali wysłani do Auschwitz, {3293}{3369}pochodzili z Francji. {3543}{3589}Dla wielu niemieckich żołnierzy {3593}{3639}Francja stanowiła łatwy przydział. {3643}{3802}Znacznie łatwiejszy niż na przykład walka|na froncie wschodnim przeciw Armii Czerwonej. {3843}{3962}Niemcy, którzy tu trafili,|uważali się za szczęściarzy. {4068}{4114}W rzeczywistości jednak {4118}{4241}niemieckich żołnierzy we Francji|było stosunkowo niewielu. {4268}{4339}Niemcy podzielili kraj na dwie strefy: {4343}{4389}okupowaną i nieokupowaną, {4393}{4439}jednak obiema strefami|zarządzała w dużym stopniu {4443}{4489}administracja francuska. {4493}{4539}Tak więc jedynym sposobem, w jaki hitlerowcy {4543}{4614}mogli wywieźć z Francji tamtejszych Żydów, {4618}{4714}była współpraca z francuskimi władzami. {4718}{4764}2 lipca 1942 roku {4768}{4814}odbyło się ważne spotkanie {4818}{4889}z udziałem SS i wysokich funkcjonariuszy|francuskiej policji. {4893}{4964}Mieli oni omówić kwestię masowych deportacji. {4968}{5039}Z notatek robionych|przez przedstawiciela SS wynika, {5043}{5114}że Francuzi początkowo proponowali|współpracę z nazistami, {5118}{5212}lecz tylko w ograniczonym zakresie. {5218}{5301}«- W nieokupowanej Francji {5318}{5439}moglibyśmy, przynajmniej na razie,|wyłapać Żydów z zagranicy. {5443}{5514}Ale w okupowanej części {5518}{5654}obławy na Żydów dokonywane|przez francuską policję byłyby kłopotliwe. {5668}{5739}Zatem francuski rząd|odmawia przeprowadzenia aresztowań? {5743}{5839}Führerowi zapewne się to nie spodoba». {5843}{5889}Francuskie władze wiedziały,|że odmowa współpracy {5893}{5964}ściągnie na nie gniew Niemców. {5968}{6014}Nie chciały jednak|oddawać im francuskich Żydów. {6018}{6064}Ich rozwiązanie było następujące: {6068}{6151}«- Mogę złożyć propozycję? {6193}{6264}Zgadzamy się na aresztowanie|tylu Żydów, ilu chcecie, {6268}{6364}w całej Francji,|także w strefie okupowanej, {6368}{6464}ale tylko tych z obcym obywatelstwem. {6568}{6614}W porządku. {6618}{6707}Niech to będzie pierwszy krok». {6818}{6914}Francuskie władze, podjąwszy decyzję|o wydaniu Żydów z zagranicy, {6918}{6964}zorganizowały pierwsze aresztowania {6968}{7063}wczesnym rankiem 16 lipca 1942 roku. {7293}{7364}W 20. arrondisemencie* Paryża {7368}{7439}francuska policja zaczęła się dobijać|do mieszkania rodziny Mullerów. {7443}{7489}Pochodzili oni z Polski. {7493}{7634}*(arrondisement - jednostka dzielnicowa|*w największych miastach Francji) {7768}{7814}Wczesnym rankiem zbudziło nas {7818}{7889}głośne walenie w drzwi. {7893}{7964}Zobaczyłam moją matkę, jak klęczy na ziemi, {7968}{8060}i obejmuje nogi dwóch policjantów. {8143}{8214}Błagała ich, żeby nas zostawili. {8218}{8264}Błagała ich, {8268}{8339}płakała, krzyczała... {8343}{8414}Zobaczyłam policjantów, {8418}{8439}znaczy: inspektorów, {8443}{8489}jak ją odpychają, kopiąc. {8493}{8539}Mówili: „Szybciej! Szybciej! {8543}{8627}Nie marnuj naszego czasu! ”. {8643}{8714}Tego ranka francuska policja {8718}{8764}zabrała Annette Muller,|jej najmłodszego brata Michela {8768}{8837}oraz ich matkę. {8868}{8914}Pamiętam, że byliśmy trochę przestraszeni, {8918}{8989}bo to było bardzo wcześnie rano. {8993}{9039}Kazali nam zabrać jedzenia na trzy dni. {9043}{9089}Tak chyba powiedzieli: trzy dni. {9093}{9174}Ale nie to mnie martwiło. {9193}{9264}Nie tyle ufałem policji w moim kraju, {9268}{9364}co raczej bezgranicznie ufałem matce. {9518}{9564}Zabrano ich do obozu takiego jak ten, {9568}{9614}przepełnionego Żydami-cudzoziemcami, {9618}{9689}z których wielu wcześniej uciekło do Francji, {9693}{9796}próbując się wymknąć niemieckim represjom. {9968}{10014}Wtedy się nie martwiłem. {10018}{10089}Niepokoiłem się tylko o to,|żeby zdążyć na rozpoczęcie roku szkolnego. {10093}{10139}Byłem ciekaw, co się wydarzy, {10143}{10214}ale byłem pewien,|że wrócimy przed pierwszym dniem szkoły. {10218}{10308}To było moje główne zmartwienie. {10393}{10464}W początkowej fazie deportacji {10468}{10514}żądania hitlerowców dotyczyły|tylko dorosłych Żydów, {10518}{10589}którzy mieli być zamęczeni pracą na śmierć. {10593}{10664}Dlatego też pułkownik SS Adolf Eichmann, {10668}{10714}który organizował deportacje, {10718}{10764}początkowo nie zezwalał, {10768}{10877}by dzieci wysyłano na Wschód|razem z rodzicami. {11043}{11089}Na początku sierpnia 1942 roku {11093}{11139}w obozie Beaune-la-Rolande {11143}{11259}francuska policja przystąpiła|do rozdzielania rodzin. {11443}{11489}Policja biła kobiety. {11493}{11564}Dzieci kurczowo trzymały się ubrań matek. {11568}{11649}Zaczęli nas polewać wodą. {11668}{11714}Tam było bardzo dużo małych dzieci. {11718}{11789}Pamiętam, jak ludzie płakali. {11793}{11839}I wtedy nagle {11843}{11889}zajechał samochód|z zamontowanym karabinem maszynowym. {11893}{11981}Zapadła cisza. Straszna cisza. {12043}{12142}Matka była w pierwszym szeregu kobiet {12168}{12239}i patrzyła na nas znacząco. {12243}{12289}Michel płakał. {12293}{12339}Patrzyliśmy na nią. {12343}{12389}Wtedy ostatni raz widziałam matkę. {12393}{12439}Potem oni zabrali kobiety, {12443}{12521}a dzieci zostały same. {12668}{12714}W ciągu kilku kolejnych tygodni {12718}{12764}dzieci, które odebrano rodzicom, {12768}{12839}zostały przeniesione tutaj: {12843}{12938}do Drancy, na przedmieściach Paryża. {13093}{13164}Ten zaimprowizowany obóz koncentracyjny {13168}{13284}został założony|na nieukończonym osiedlu robotniczym. {13518}{13564}Najstarsze z przybyłych wówczas dzieci {13568}{13639}miało około 14 lat. {13643}{13719}Najmłodsze - około 2. {13793}{13839}Garstka dorosłych,|których wcześniej osadzono w Drancy, {13843}{13938}próbowała im pomóc, jak tylko mogła. {13993}{14072}Dzieci były zawszone, {14093}{14173}były w opłakanym stanie. {14193}{14264}Były bardzo, ale to bardzo brudne. {14268}{14353}I wszystkie miały czerwonkę. {14418}{14489}Przede wszystkim próbowałyśmy zrobić|listę ich nazwisk, {14493}{14564}ale większość nie znała swoich nazwisk. {14568}{14614}I mówiły na przykład: {14618}{14705}„Jestem braciszkiem Pierre’a”. {14943}{14989}Umieścili nas w małych pokojach, {14993}{15089}gdzie spaliśmy na betonowej podłodze. {15093}{15139}I trzeba było cały czas uważać, {15143}{15214}żeby się nie poślizgnąć na stopniach|na klatce schodowej. {15218}{15289}Tyle tam leżało ekskrementów. {15293}{15382}To była wędrówka przez koszmar. {15568}{15639}po krótkim pobycie w Drancy, {15643}{15714}na skutek zezwolenia,|jakie nadeszło z Berlina, {15718}{15819}dzieci miały wyruszyć w podróż na Wschód. {15968}{16039}Zawsze kłamałyśmy. {16043}{16089}zawsze im mówiłyśmy, że odnajdą rodziców. {16093}{16139}Ale bez względu na to, co i jak mówiłyśmy, {16143}{16189}nie wierzyły nam. {16193}{16239}To niezwykłe, {16243}{16339}ale podejrzewały, co się z nimi stanie. {16343}{16414}Wiele z nich mówiło|do moich przyjaciółek albo do mnie: {16418}{16464}„Proszę pani, niech mnie pani zaadoptuje”, {16468}{16539}bo chciały pozostać w obozie. {16543}{16589}Mimo że tam było bardzo źle, {16593}{16639}nie chciały już nigdzie jechać. {16643}{16689}Rano przed ich odjazdem {16693}{16739}ubrałyśmy je najlepiej, jak się dało. {16743}{16789}Większość z nich {16793}{16899}nie mogła nawet unieść|swoich małych walizek. {17043}{17143}Sądzę, że już nic gorszego być nie może. {17168}{17249}I myślę o tym, cały czas. {17318}{17389}Michelowi i Annette Muller udało się umknąć, {17393}{17489}gdyż ich ojcu udało się przekupić|francuskich urzędników. {17493}{17539}Ich matka, po tym, gdy ich siłą rozdzielono, {17543}{17614}zginęła w Auschwitz. {17618}{17664}Jak twierdzi Michel, {17668}{17757}należy winić nie tylko Niemców: {17768}{17814}Aresztowali ludzi tylko dlatego, {17818}{17864}że ci urodzili się Żydami. {17868}{17914}I robili to Francuzi. {17918}{17964}Wciąż nie umiem tego pojąć! {17968}{18042}Nawet po 60 latach. {18193}{18264}W sierpniu 1942 roku {18268}{18314}około 4.100 dzieci załadowano do pociągów {18318}{18364}i wysłano na Wschód w wagonach towarowych - {18368}{18439}w mieszanych transportach|z dorosłymi z Drancy, {18443}{18522}zupełnie obcymi ludźmi. {18793}{18864}Podróż trwała dwie doby, {18868}{18939}wreszcie dotarli tutaj: {18943}{19019}na rampę w Auschwitz. {19793}{19864}Pozostało niewielu świadków, {19868}{19939}którzy mogliby opisać to, co się działo|po przybyciu na rampę. {19943}{20014}Jeszcze mniej takich,|którzy byli wówczas członkami SS. {20018}{20089}Na krótko przed transportami|francuskich dzieci {20093}{20139}szeregowy SS, Oskar Gröning, {20143}{20228}zaczął pracować w Auschwitz: {20343}{20414}Niemal od razu zostałem wyznaczony {20418}{20464}do nadzorowania bagażu {20468}{20559}ludzi przywiezionych transportem. {20593}{20639}Kiedy już było po wszystkim, {20643}{20689}wyglądało to jak jarmark. {20693}{20764}Walało się pełno śmieci, {20768}{20839}a pomiędzy tymi śmieciami {20843}{20940}leżeli chorzy, niezdolni się poruszać. {21043}{21089}To, jak traktowano tych ludzi, {21093}{21139}napełniło mnie przerażeniem. {21143}{21208}Na przykład: {21218}{21289}leżało tam jakieś nagie dziecko, {21293}{21364}po prostu złapano je za nogi {21368}{21439}i wrzucono na ciężarówkę. {21443}{21489}A kiedy zaczęło krzyczeć, {21493}{21564}jak chory kurczak, {21568}{21614}to trzasnęli nim o burtę ciężarówki {21618}{21682}i zamilkło. {22093}{22164}Francuskie dzieci przewieziono z rampy|2 mile dalej, {22168}{22214}przez obóz Auschwitz-Birkenau, {22218}{22264}do jednego z dwóch gospodarstw, {22268}{22382}jakie znajdowały się na skraju|obozowego kompleksu. {22443}{22539}Naziści przekształcili je|w prowizoryczne komory gazowe. {22543}{22589}Dzieci zamknięto w pomieszczeniach|takich jak to, {22593}{22639}a przez wrzutnię w ścianie {22643}{22689}wsypano do środka kryształki Cyklonu B - {22693}{22782}trującego środka owadobójczego. {22818}{22889}Z ponad 4 tysięcy dzieci, {22893}{22964}które wysłano do Auschwitz bez rodziców, {22968}{23061}zginęły wszystkie - co do jednego. {23168}{23239}Jesienią 1942 roku Oskar Gröning uważał, {23243}{23353}że ta odrażająca zbrodnia|jest usprawiedliwiona. {23368}{23439}Tak nam mówił nasz światopogląd: {23443}{23514}zostaliśmy zdradzeni przez cały świat. {23518}{23640}I istnieje wielki spisek żydowski,|skierowany przeciw nam. {23668}{23739}Ale jeśli idzie o te dzieci - {23743}{23789}chyba zdawał Pan sobie sprawę, {23793}{23882}że one nie mogą wam nic zrobić? {23943}{24014}Dzieci nie były wrogami - w tamtej chwili. {24018}{24096}Wrogiem była ich krew. {24118}{24164}Stałyby się wrogiem, gdyby wyrosły na Żydów - {24168}{24214}wtedy mogłyby się stać zagrożeniem. {24218}{24264}I właśnie dlatego {24268}{24362}należało to samo uczynić z dziećmi. {24393}{24439}Wprawdzie Oskar Gröning w tym czasie {24443}{24489}utożsamiał się z hitlerowskimi rojeniami {24493}{24564}o światowym spisku żydowskim, {24568}{24639}ale nie brał bezpośredniego|udziału w zabijaniu. {24643}{24689}Nie chciał też dalej służyć w Auschwitz. {24693}{24739}Z dokumentów wynika, {24743}{24789}że wnioskował o przeniesienie na front - {24793}{24864}ale odmówiono mu. {24918}{24964}Kontynuował więc pracę w obozie macierzystym, {24968}{25064}2 mile na południowy wschód od Birkenau. {25068}{25139}Jego praca polegała na sortowaniu|i liczeniu pieniędzy, {25143}{25214}zagrabionych Żydom z transportów|przyjeżdżających do Auschwitz, {25218}{25325}a także na koordynowaniu przelewów do Berlina. {25393}{25439}Chociaż za „ostatecznym rozwiązaniem” {25443}{25489}stały głównie względy ideologiczne, {25493}{25539}hitlerowcy zdawali sobie sprawę z tego, {25543}{25639}że mogą na tej zbrodni|skorzystać także finansowo. {25643}{25714}W ciągu całego roku 1942 {25718}{25764}wysłano do Auschwitz blisko 200 tysięcy Żydów {25768}{25839}pochodzących z całej Europy: {25843}{25914}z Francji, Holandii, Belgii, {25918}{25989}Jugosławii, Polski, {25993}{26039}z terenów Czech, Słowacji, {26043}{26114}Austrii i Niemiec. {26118}{26164}Blisko 70% z nich {26168}{26239}zgładzono natychmiast po przybyciu do obozu. {26243}{26289}Zanim zabierano ich na śmierć, {26293}{26339}hitlerowcy nakazywali im {26343}{26458}pozostawić pieniądze i cały dobytek|do przechowania. {26518}{26564}W mojej pracy, {26568}{26639}która polegała na zajmowaniu się|obcymi walutami, {26643}{26764}miałem do czynienia|z praktycznie wszystkimi walutami świata. {26768}{26839}Można wierzyć lub nie: {26843}{26889}wszystko od włoskich lirów, {26893}{26964}poprzez hiszpańskie pesety, {26968}{27039}pieniądze węgierskie i meksykańskie {27043}{27129}po dolary i funty brytyjskie. {27168}{27239}Oskar Gröning mógł mieć do czynienia z funtami {27243}{27289}dzięki temu, co wydarzyło się|na Wyspach Normandzkich. {27293}{27339}Dzieliło je od Auschwitz 900 mil - {27343}{27414}w sensie geograficznym, {27418}{27519}w każdym innym znaczeniu - lata świetlne. {27618}{27664}Przed wojną Wyspy Normandzkie {27668}{27772}były znanym i lubianym miejscem na wakacje. {27968}{28014}Rodzina Pottsów z Kent {28018}{28089}przeniosła się na Wyspy Normandzkie w 1939 r. {28093}{28164}Wraz z nimi niania - Therese Steiner. {28168}{28214}Znalazła ona w Wielkiej Brytanii schronienie {28218}{28341}przed narastającym antysemityzmem|w jej rodzinnej Austrii. {28368}{28439}Uwielbiałyśmy ją, naprawdę, {28443}{28489}była przy nas cały czas, {28493}{28539}zwłaszcza na Wyspach Normandzkich - {28543}{28614}to było tak, jakbym miała dwie matki. {28618}{28664}Wiosną 1940 r., {28668}{28739}kiedy Pottsowie zdecydowali się|na powrót do Anglii, {28743}{28814}władze Wysp Normandzkich,|zgodnie z instrukcją brytyjskiego Home Office*, {28818}{28864}odmówiły jej pozwolenia na wyjazd|wraz z nimi. {28868}{28914}*(Home Office -|*brytyjskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych) {28918}{28989}Jako Austriaczkę uznano ją|za obywatelkę wrogiego państwa. {28993}{29064}Mimo iż moja matka błagała ich, {29068}{29114}następnego dnia przyszli i ją zabrali. {29118}{29189}Nigdy później jej nie widzieliśmy. {29193}{29239}Tak, byli tam antysemici. {29243}{29289}Powinnam powiedzieć o człowieku, {29293}{29339}który wręcz powiedział do mojej matki: {29343}{29389}„Jak już chcieliście wlec za sobą Żydówkę, {29393}{29439}to czego się spodziewaliście? ” {29443}{29489}Powiedziała mi o tym. {29493}{29567}To było odrażające. {29718}{29789}Tym samym Therese znalazła się w pułapce|na Wyspach Normandzkich, {29793}{29892}kiedy Niemcy zajęli je latem 1940 roku. {29968}{30014}Niemiecka propaganda podkreślała {30018}{30089}przyjazną postawę mieszkańców wysp, {30093}{30192}w tym słynnych brytyjskich policjantów. {30218}{30264}To właśnie policja na Guernsey {30268}{30314}zorganizowała na wyspie rejestrację Żydów - {30318}{30392}na żądanie Niemców. {30418}{30489}W sumie na Guernsey zarejestrowano 4 Żydów, {30493}{30587}a na sąsiedniej wyspie Jersey - 12. {30793}{30864}Jedną z Żydówek zarejestrowanych na Guernsey|jesienią 1940 roku {30868}{30914}była Therese Steiner. {30918}{30964}Podobnie jak w przypadku innych, {30968}{31075}na jej karcie umieszczono|czerwoną literę „J”. {31143}{31189}18 miesięcy później, {31193}{31264}w kwietniu 1942 roku, {31268}{31363}trzy Żydówki-cudzoziemki z Guernsey: {31368}{31439}Auguste Spitz, Marianne Grunfeld|i właśnie Therese {31443}{31539}zostały wezwane na komisariat policji|w Guernsey. {31543}{31649}Z Therese spotkał się sierżant Ernest Plevin: {31693}{31764}«Musi się Pani stawić 21 kwietnia 1942 roku {31768}{31814}o godzinie 19. {31818}{31903}na nabrzeżu w St Peter Port. {31943}{31989}Proszę wziąć z sobą to wezwanie {31993}{32089}oraz dokumenty potwierdzające Pani tożsamość. {32093}{32189}Proszę też zabrać ciepłą odzież i prowiant, {32193}{32307}ale nie więcej,|niż jest Pani w stanie sama unieść. {32443}{32514}Wciąż mam tę scenę przed oczami: {32518}{32564}odprowadzam ją do białej ciężarówki, {32568}{32639}poszliśmy we dwójkę razem z nią, {32643}{32689}chyba wzięłam jej walizkę na rower {32693}{32772}i tak go prowadziliśmy. {32793}{32864}Staliśmy tam, żegnaliśmy ją, {32868}{32939}patrzyliśmy, jak idzie przez bramkę, {32943}{33025}machała do nas - i tyle... {33068}{33139}To była tajemnica, dokąd ją zabierają, {33143}{33189}ale mieliśmy taką nadzieję, że może wróci. {33193}{33258}Nie wróciła. {33318}{33389}To było dla nas niepojęte, zupełnie. {33393}{33498}Takie rzeczy się nie zdarzały, nie w Anglii. {33568}{33639}Ani władze francuskie,|ani władze Guernsey nie wiedziały, {33643}{33714}że wydani Żydzi mają być zamordowani. {33718}{33764}Wiedziały natomiast aż za dobrze, {33768}{33867}jak bardzo hitlerowcy nienawidzą Żydów. {33918}{34014}Po kilku tygodniach we Francji|trzy kobiety deportowane z Guernsey {34018}{34089}zostały objęte masowymi wywózkami|w lipcu 1942 roku. {34093}{34164}Trafiły do Auschwitz. {34168}{34252}Zginęły tam wszystkie trzy. {34518}{34564}W tym samym miesiącu, {34568}{34639}w którym trzy kobiety z Guernsey|dotarły do Auschwitz, {34643}{34689}obóz odwiedził Heinrich Himmler - {34693}{34827}jedna z ważniejszych osób|w nazistowskim programie masowej zagłady. {34893}{34964}W Auschwitz było wówczas|około 30 tysięcy więźniów: {34968}{35077}głównie Żydów|i polskich więźniów politycznych. {35168}{35264}Himmler wizytował|szybko rozwijający się kompleks obozowy: {35268}{35314}obóz główny, {35318}{35389}jego filię w Birkenau {35393}{35439}oraz budynek|gigantycznej fabryki syntetycznego kauczuku {35443}{35523}w pobliskich Monowicach. {35618}{35664}Przyjrzał się nawet uśmiercaniu Żydów {35668}{35739}w jednej komór gazowych Auschwitz. {35743}{35789}Ta część jego wizyty {35793}{35902}została pominięta|w jej zapisie fotograficznym. {35918}{35989}Himmler był zadowolony z tego, co zobaczył - {35993}{36117}do tego stopnia,|że natychmiast awansował komendanta obozu. {36218}{36289}Rudolf Höss -|człowiek odpowiedzialny za ten horror - {36293}{36379}był odtąd podpułkownikiem SS. {36518}{36564}Höss zapewnił sobie i swojej rodzinie {36568}{36639}bardzo wygodne życie w Auschwitz. {36643}{36747}Mieszkali w willi na skraju głównego obozu. {36843}{36914}Tymczasem życie więźniów|po drugiej stronie drutu kolczastego - {36918}{36964}wewnątrz obozu macierzystego - {36968}{37014}było walką z głodem, {37018}{37113}chorobami i nieludzkim traktowaniem. {37143}{37253}Kazimierz Piechowski|toczył tę walkę codziennie. {37293}{37339}Byłem bardzo zdrowy, {37343}{37389}bardzo silny. {37393}{37439}To mi pomagało w obozie, {37443}{37489}bo nawet jeśli ktoś był młody, {37493}{37539}ale był takim maminsynkiem, {37543}{37589}nie miał szans. {37593}{37639}Trzeba było być twardym, {37643}{37689}trzeba było mieć silną wolę. {37693}{37739}żeby sobie powiedzieć: {37743}{37811}muszę przeżyć. {37843}{37914}Żeby spróbować zapewnić sobie przeżycie, {37918}{37964}Kazimierz Piechowski latem 1942 roku {37968}{38039}podjął jedną z bardziej zuchwałych|prób ucieczki {38043}{38127}w całej historii Auschwitz. {38143}{38214}W sobotę, 20 czerwca, {38218}{38264}Piechowski i trzech innych polskich więźniów {38268}{38339}przekroczyło główną bramę obozu {38343}{38464}kierując się do swojego miejsca pracy,|kilkaset metrów dalej. {38468}{38539}Niepostrzeżenie włamali się do magazynu, {38543}{38589}w którym SS trzymało mundury, wyposażenie, {38593}{38673}a także broń i amunicję. {38768}{38864}W pośpiechu przebrali się za esesmanów. {38868}{38914}Planowali zabrać broń, {38918}{38964}ale nie zamierzali jej używać|przeciwko Niemcom: {38968}{39039}wiedząc, że odwet,|jaki spadłby wtedy na pozostałych więźniów, {39043}{39114}byłby straszliwy. {39143}{39214}Ustalili, że jeśli zostaną zatrzymani|na ostatnim punkcie kontrolnym, {39218}{39295}zastrzelą sami siebie. {39443}{39514}Ponieważ jeden z więźniów|pracował w warsztacie SS - {39518}{39564}który był akurat nieczynny|z powodu weekendu - {39568}{39662}udało im się także ukraść samochód. {39693}{39764}Podejmowali ogromne ryzyko, {39768}{39862}od którego miało zależeć ich życie. {39893}{39939}I tam właśnie był ten problem: {39943}{39989}czy oni nas puszczą bez przepustki, {39993}{40078}bez dokumentów, bez niczego. {40093}{40173}Ale my wierzymy, że tak. {40193}{40264}Mamy jeszcze z 80 metrów, {40268}{40339}ale Gienek już zredukował na drugi bieg, {40343}{40423}bo szlaban jest na dole. {40493}{40539}Jeszcze 50 metrów... {40543}{40624}Szlaban dalej opuszczony. {40643}{40714}I mamy dosłownie 15 metrów do tego szlabanu. {40718}{40764}Ja się wyłączyłem i myślę sobie: {40768}{40814}czas się wykończyć, {40818}{40889}tak jak ustaliliśmy. {40893}{40964}I w tym momencie takie uderzenie w kark {40968}{41014}i Józek mi syczy do ucha: {41018}{41089}„Kazik, zrób coś! ”. {41093}{41139}Ocknąłem się - {41143}{41189}faktycznie, {41193}{41277}przecież oni na mnie liczą. {41318}{41398}Jasna cholera, otwierać! {41418}{41504}Długo tu mamy jeszcze czekać? {41868}{41964}To była, można powiedzieć, euforia. {41968}{42039}Nie posiadaliśmy się ze szczęścia. {42043}{42114}Byliśmy młodzi, byliśmy wolni, uzbrojeni. {42118}{42164}Wiedzieliśmy, że już się nie damy {42168}{42214}tak łatwo do tego piekła zaciągnąć. {42218}{42284}Do Auschwitz. {42368}{42439}Kilka tygodni|po udanej ucieczce Piechowskiego {42443}{42514}Höss, podobnie jak inni komendanci, {42518}{42564}odebrał ostre ostrzeżenie {42568}{42669}od Inspektora Obozów Koncentracyjnych SS. {42818}{42914}Należało zaostrzyć system bezpieczeństwa. {42918}{43023}Zwłaszcza w świetle tego, co miało nastąpić. {43143}{43189}Jeszcze bowiem latem 1942 roku {43193}{43239}Himmler wydał tajny rozkaz - {43243}{43314}miał on mieć wielkie znaczenie|dla polskich Żydów, {43318}{43439}z których wielu było osadzonych tu,|w warszawskim getcie. {43568}{43639}19 lipca Himmler zadekretował, {43643}{43689}że wszyscy polscy Żydzi|z okupowanych terenów, {43693}{43739}które naziści nazwali|Generalnym Gubernatorstwem, {43743}{43789}mają zostać „przesiedleni”, {43793}{43864}co miało tu oznaczać: „wymordowani”, {43868}{43939}do końca 1942 roku. {43943}{44014}Dotyczyło to 2 milionów ludzi, {44018}{44119}setek tysięcy w samym warszawskim getcie. {44218}{44264}Himmler nie myślał jednak o Auschwitz, {44268}{44339}chcąc uśmiercić taką liczbę ludzi|w tak krótkim czasie. {44343}{44389}Chciał wykorzystać|niedawno stworzone ośrodki - {44393}{44439}miejsca, które w przeciwieństwie do Auschwitz {44443}{44548}były od początku do końca fabrykami śmierci. {44618}{44689}Ta, która miała pochłonąć najwięcej ofiar, {44693}{44739}znajdowała się tutaj: {44743}{44841}60 mil na północny wschód od Warszawy. {44943}{45039}W Treblince zamordowano|około 900 tysięcy ludzi. {45043}{45114}To drugie po Auschwitz|najbardziej mordercze miejsce {45118}{45189}spośród wszystkich obozów|hitlerowskiego państwa. {45193}{45239}Jedyne, co pozostało tam do dziś, {45243}{45289}to leśna polana. {45293}{45339}To sekretne miejsce {45343}{45439}zostało zniszczone przez hitlerowców|przed końcem wojny. {45443}{45514}Jednak dzięki opowieściom naocznych świadków {45518}{45614}można dziś zrekonstruować plan obozu. {45618}{45714}Było to zupełnie inne miejsce|niż obóz Auschwitz-Birkenau. {45718}{45764}Treblinka, w porównaniu do niego {45768}{45837}była niewielka: {45843}{45916}400 na 600 metrów. {45943}{45989}Był to mały obóz, {45993}{46039}ponieważ cel jego działania był tylko jeden: {46043}{46107}mordowanie. {46118}{46164}99% Żydów było uśmiercanych {46168}{46239}w ciągu dwóch godzin od chwili|przybycia do obozu. {46243}{46361}Byli zabijani spalinami|w komorach gazowych Treblinki. {46418}{46464}Nigdy nie zapomnę tego, co widziałam. {46468}{46539}Do śmierci nie zapomnę. {46543}{46614}Ci ludzie, dzieci małe... {46618}{46664}No co oni komu winni? {46668}{46734}Co oni winni? {46843}{46922}To było coś strasznego. {46993}{47039}Pierwsze tygodnie działania obozu {47043}{47114}stały pod znakiem kompletnego chaosu. {47118}{47189}Zepsuły się komory gazowe, {47193}{47264}przyjeżdżające transporty|czekały po kilka dni, {47268}{47381}a wszędzie wokół leżały setki|niepochowanych ciał. {47393}{47439}No właśnie, rozkładające się zwłoki, {47443}{47489}straszny smród! {47493}{47564}Straszne po prostu to było. {47568}{47614}Ani nie można było na podwórko wyjść, {47618}{47664}ani okna, broń Boże, otworzyć, {47668}{47739}ani z domu wyjść. {47818}{47889}Sytuacja w Treblince|wymykała się spod kontroli. {47893}{47939}Dlatego też pod koniec sierpnia 1942 r. {47943}{47989}do obozu wybrali się {47993}{48077}starsi rangą oficerowie SS. {48143}{48214}Kim byli i o czym rozmawiali, {48218}{48289}dowiadujemy się z późniejszych zeznań|sierżanta SS Josefa Oberhausera, {48293}{48376}który był przy tym obecny. {48493}{48539}Jednym z oficerów był Christian Wirth, {48543}{48614}mianowany inspektorem obozów śmierci, {48618}{48664}drugim był jego przełożony: {48668}{48752}generał SS Odilo Globocnik. {48993}{49039}Komendantowi Treblinki, {49043}{49114}dr. Irmfriedowi Eberlowi, {49118}{49224}ta wizyta miała przynieść niepokojące wieści. {49768}{49814}Nazistowscy przywódcy rozpoczęli|masowe uśmiercanie {49818}{49864}bez znaczących przygotowań. {49868}{49939}Nie można było przewidzieć|wszystkich problemów, {49943}{50039}ale te, które miały się pojawić,|można było rozwiązać. {50043}{50089}Krwawy chaos,|do jakiego Eberl dopuścił w Treblince {50093}{50139}był właśnie takim problemem. {50143}{50214}Poruczniku, zwalniam Was z funkcji|ze skutkiem natychmiastowym. {50218}{50264}Dopóki nie pojawi się Wasz następca, {50268}{50377}zajmę się osobiście|zaprowadzeniem tu porządku. {50418}{50489}Gdyby nie był Pan moim rodakiem, Austriakiem, {50493}{50539}aresztowałbym Pana {50543}{50638}i postawił przez sądem SS i policji! {50643}{50689}W oczach generała Globocnika {50693}{50764}zbrodnią Eberla było nie to,|że popełniał masowy mord, {50768}{50814}ale to, że przeprowadzał go nie dość wydajnie {50818}{50902}i bez zachowania tajemnicy. {50943}{51014}Höss w Auschwitz zmierzył się|z tą samą trudnością, {51018}{51089}z którą dr Eberl|nie mógł się uporać w Treblince: {51093}{51189}jak pozbywać się kolejnych tysięcy ciał. {51193}{51288}Na początku grzebano je na tym polu. {51443}{51489}Ale wraz z nadejściem lata|ciała zaczęły puchnąć. {51493}{51539}Specjalne jednostki żydowskich więźniów {51543}{51635}były zmuszane do ich ekshumowania. {51718}{51814}Musieliśmy wykopywać ciała i palić je. {51818}{51889}Rozpalaliśmy wielki ogień|z drewna polanego benzyną {51893}{51980}i wrzucaliśmy zwłoki do ognia. {51993}{52064}Zawsze wrzucaliśmy we dwóch: {52068}{52114}jeden trzymał ciało za nogi, {52118}{52189}drugi za ramiona. {52193}{52280}Ta woń, ten smród był okropny. {52318}{52389}Ciała nie tylko były zakrwawione,|ale i gniły. {52393}{52439}Dostawaliśmy szmaty, {52443}{52529}żeby sobie obwiązywać twarze. {52693}{52739}Esesmani ciągle pili: {52743}{52789}wódkę, koniak, {52793}{52864}jeszcze inne rzeczy, prosto z butelek. {52868}{52914}Też nie mogli tego znieść. {52918}{52989}Straszne to było. {53043}{53089}Straszne. {53093}{53139}O tym nie wolno zapomnieć. {53143}{53240}To się nigdy nie powinno było zdarzyć. {53293}{53339}Dlatego tu dzisiaj jestem: {53343}{53439}żeby nigdy nie zapomniano,|co się tu wydarzyło. {53443}{53514}Że tu ludzie byli zabijani. {53518}{53601}Że byli zabijani i paleni. {53618}{53664}Gorzej niż zwierzęta. {53668}{53729}Gorzej... {53893}{53939}By uczynić z Auschwitz|bardziej wydajną fabrykę śmierci, {53943}{53989}Höss zasięgnął rady eksperta SS {53993}{54080}w kwestii pozbywania się ciał. {54093}{54139}We wrześniu 1942 roku {54143}{54214}Höss wybrał się w specjalną podróż|w odległy zakątek Polski, {54218}{54310}nieopodal niewielkiej wsi Chełmno. {54418}{54464}Znamy cel wizyty i przebieg rozmów Hössa {54468}{54514}z jego osobistych wspomnień, {54518}{54602}a także z innych świadectw. {54743}{54814}Höss chciał się spotkać|z pułkownikiem SS, Paulem Blobelem. {54818}{54864}i zapoznać się na miejscu {54868}{54960}z działaniem nowego typu palenisk. {55068}{55189}Na początku chcieliśmy pozbyć się ciał,|używając bomb zapalających. {55193}{55264}Ale z umiarkowanym powodzeniem. {55268}{55380}I do tego wywołaliśmy pożary|w okolicznych lasach. {55468}{55539}Ale to działa całkiem nieźle, {55543}{55667}jeśli się położy na przemian|warstwę ciał i warstwę drewna. {55793}{55894}I potrzeba trochę benzyny, żeby rozpalić. {55943}{56014}Oto przykład zapału, {56018}{56089}z jakim pokonywano praktyczne trudności|masowego uśmiercania. {56093}{56164}To on pomógł w realizacji marzenia Himmlera: {56168}{56214}wymordowania milionów polskich Żydów {56218}{56298}przed upływem 1942 roku. {56393}{56464}W następstwie rozkazu Himmlera z 19 lipca {56468}{56594}przez setki miasteczek i wsi|przetoczyła się fala aresztowań. {57393}{57464}Ale deportacje w Polsce|nie zawsze przebiegały tak, {57468}{57559}jak życzyliby sobie tego naziści. {57618}{57664}Latem 1942 roku {57668}{57714}do Żydów w Przemyślu dotarły pogłoski, {57718}{57819}że wkrótce rozpocznie się ich deportacja. {57843}{57914}Getto zostało zamknięte 15 lipca - {57918}{57989}teraz, po niecałych dwóch tygodniach, {57993}{58104}SS zamierzało wywieźć|tutejszych Żydów na śmierć. {58618}{58689}Do kwatery głównej Wehrmachtu w Przemyślu {58693}{58739}i porucznika Alberta Battela {58743}{58852}także dotarły wieści|o nieuchronnej deportacji. {58993}{59039}Już przed wojną Battel, wykształcony prawnik, {59043}{59114}nie był wzorem narodowego socjalisty: {59118}{59214}zachowywał się uprzejmie i przyzwoicie|wobec Żydów. {59218}{59264}Battel wpadł we wściekłość {59268}{59376}na wieść o planowanej operacji SS|w Przemyślu. {59393}{59453}26 lipca {59468}{59539}Battel zorganizował kilka ciężarówek|i pojechał do getta, {59543}{59658}by zabrać stamtąd Żydów,|którzy pracowali dla armii. {59668}{59714}Robił to przy wsparciu|swoich przełożonych w Wehrmachcie, {59718}{59764}którzy sprzeciwiali się deportacjom. {59768}{59814}Zależało im bowiem, {59818}{59930}by nie utracić|żydowskich robotników przymusowych. {59993}{60039}Kiedy tylko Battel przybył na miejsce, {60043}{60133}zrugał strażników na posterunku. {60143}{60189}Zagroził, że wkroczy do getta siłą {60193}{60279}i posłał po pluton żołnierzy. {60318}{60389}Strażnicy przy bramach getta|szybko zdali sobie sprawę, {60393}{60478}że Battel łatwo nie odpuści. {60718}{60789}No cóż, trzeba było mieć jaja,|żeby coś takiego zrobić, {60793}{60839}wjechać ciężarówkami do getta {60843}{60889}i zabrać Żydów. {60893}{60963}To nie było coś, {60968}{61063}co mógłby zrobić przeciętny Niemiec. {61093}{61189}Każdy uważał, że to jest bohaterstwo. {61543}{61637}To był... bardzo porządny człowiek, {61643}{61726}był prawnikiem... wiadomo, {61768}{61865}ale są dobrzy prawnicy i źli prawnicy. {61968}{62014}Battel udzielił wielu Żydom schronienia {62018}{62117}w piwnicach kwatery głównej Wehrmachtu. {62143}{62189}Wkrótce po ich ukryciu {62193}{62280}został usunięty ze stanowiska. {62343}{62439}SS wszczęło w tej sprawie tajne dochodzenie - {62443}{62514}Himmler odnotował,|że Battel powinien być po wojnie aresztowany {62518}{62610}i wydalony z partii nazistowskiej. {62768}{62814}W roku 1981, {62818}{62889}blisko 30 lat po śmierci, {62893}{62964}Instytut Yad Vashem przyznał Battelowi {62968}{63014}tytuł Sprawiedliwego wśród Narodów Świata - {63018}{63085}tu, w Izraelu. {63093}{63139}Drzewko zasadzone ku jego pamięci {63143}{63189}rośnie dziś|w Ogrodzie Sprawiedliwych Yad Vashem. {63193}{63239}Przypomina, że nie każdy Niemiec, {63243}{63289}który otrzymał takie rozkazy, {63293}{63418}przyłożył rękę do hitlerowskiego|„ostatecznego rozwiązania”. {63568}{63664}Jednak na każdego porucznika Alberta Battela {63668}{63739}przypadała ogromna liczba gorliwych oprawców. {63743}{63789}Jeden z bardziej zapalonych {63793}{63876}pracował tu - w Treblince. {63943}{63989}Do końca 1942 roku {63993}{64119}reorganizację obozu nadzorował|nowy komendant - Franz Stangl. {64143}{64214}Nazistowskie starania, {64218}{64289}by udoskonalić w Treblince|metodę uśmiercania na wielką skalę, {64293}{64364}były wreszcie ukończone. {64368}{64439}Chaos z czasów komendanta Eberla|należał do przeszłości. {64443}{64489}Stangl zarządzał teraz obozem śmierci, {64493}{64539}w którym prawdziwy powód jego istnienia {64543}{64642}miał być ukrywany przed przybywającymi. {64718}{64789}Zasadzono kwiaty w donicach, {64793}{64919}oczywiście ludziom|nawet nie przychodziło do głowy, gdzie są. {64943}{64989}Pomalowano baraki, {64993}{65039}powieszono też różne znaki i tablice, {65043}{65133}tak jakby to była zwykła stacja. {65143}{65189}Pamiętam, jak któregoś razu {65193}{65239}jeden z nich powiedział tak... {65243}{65328}Nigdy nie zapomnę tych słów, {65343}{65423}powiedział po niemiecku: {65443}{65539}„Proszę się pospieszyć,|bo woda już stygnie! ”. {65543}{65619}Do tego się posunęli. {65693}{65739}Sposób, w jaki to działało, to potworność. {65743}{65826}Strach było na to patrzeć. {65868}{65914}W sercu obozu {65918}{65989}Stangl kazał zbudować|nowy, wielki budynek komory gazowej {65993}{66039}upozorowany na łaźnię. {66043}{66089}Można było w nim uśmiercić jednorazowo {66093}{66167}trzy tysiące ludzi. {66318}{66364}Do niedawna nikt nie wiedział, {66368}{66414}ilu dokładnie ludzi zamordowano w 1942 roku {66418}{66514}w obozach śmierci takich jak Treblinka. {66518}{66564}Jednak kilka lat temu {66568}{66639}odnaleziono przechwyconą wówczas|niemiecką depeszę. {66643}{66689}Ujawnia ona między innymi, {66693}{66739}że w obozach w Treblince, Sobiborze, {66743}{66814}Bełżcu i Majdanku {66818}{66899}zgładzono 1.274.166 ludzi {66943}{67014}w samym 1942 roku. {67018}{67064}W przechwyconej depeszy|znalazły się błędy w druku - {67068}{67114}by podana suma zgadzała się, {67118}{67189}liczba ofiar Treblinki musi wynosić {67193}{67239}713.555. {67243}{67289}Treblinka była zatem|największym ośrodkiem zagłady {67293}{67380}w całym nazistowskim państwie. {67393}{67464}Ale nie na długo. {67568}{67614}Planiści w Auschwitz ciężko pracowali {67618}{67664}nad poprawkami|do planów budowy nowych krematoriów, {67668}{67769}które miały powstać w Auschwitz-Birkenau. {68118}{68164}Przez kilka miesięcy {68168}{68239}plany zmieniały się: {68243}{68314}Pomieszczenia piwniczne,|mające początkowo pełnić funkcje kostnic, {68318}{68397}zostały przekształcone. {68468}{68514}W pierwszej kolejności usunięto z planów {68518}{68597}projekt zsuwni do ciał. {68668}{68764}Następnie pojawiły się dodatkowe schody|z boku budynku - {68768}{68814}dziwna koncepcja,|zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę, {68818}{68953}że początkowo w piwnicy|mieli być przetrzymywani zmarli, a nie żywi. {68968}{69014}Wreszcie: zmieniono projekt drzwi {69018}{69108}do jednej z planowanych kostnic. {69143}{69232}Miały się otwierać na zewnątrz; {69268}{69314}miały też zostać zwężone, wzmocnione, {69318}{69364}wyposażone w dodatkowe uszczelnienie {69368}{69430}i judasza. {69568}{69685}Ta podziemna kostnica|miała służyć jako komora gazowa. {69743}{69789}Auschwitz był jednym z ostatnich obozów, {69793}{69889}który dysponował|wysokowydajną fabryką śmierci. {69893}{69964}Wiosna 1943 roku, kiedy ta fabryka ruszyła, {69968}{70064}była w działalności obozu początkiem etapu, {70068}{70182}który zapewnił mu|tak niesławne miejsce w historii. {70218}{70264}Symbolem tej zmiany {70268}{70401}miało być przybycie nowego członka|personelu medycznego Auschwitz. {70618}{70714}Dopiero co został ranny|podczas walk na froncie wschodnim {70718}{70822}i odznaczono go za odwagę Krzyżem Żelaznym. {70843}{70941}Jego nazwisko miało stać się głośne... {71143}{71239}*Napisy: Mateusz Zimmerman|*mateusz.zimmerman@gmail.com

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
BBC Auschwitz The Nazis and the Final Solution Episode 4
BBC Auschwitz The Nazis and the Final Solution Episode 1
BBC Auschwitz The Nazis and the Final Solution Episode 5
BBC Auschwitz The Nazis and the Final Solution Episode 2
BBC Auschwitz The Nazis and the Final Solution Episode 6
05 the final conflict
Doran New Form of the Kerr Solution [sharethefiles com]
Pink Floyd The Final Cut
Friday The 13th Part IV The Final Chapter (Piątek trzynastego 4 Ostatni rozdział)
The Final Destination 4 (2009) DVDRip XviD
90 Degree Corners, The Final Turn
The Final?tail
slides for the final
Performing the Final Link
The Final?tail
Lost Souls The Final Concert
The Final Destination 2009 TS V2 XViD DEViSE
The Final Destination Oszukać przeznaczenie 4 (2009) [BDRiP][Nap PL]

więcej podobnych podstron