872507436

36 BEZPIECZEŃSTWO

jest całkiem fałszywe i że z takiego źródła nie pły* nie ani nie może płynąć żadna pociecha. Zwykły obywatel pracuje od wczesnego ranka do późnego wieczora, aby zarobić potrzebne na utrzymanie środki. Odejmuje sobie od ust, aby zaoszczędzić pieniędzy, które daje zawodowym religiantom. Ci biorą te pieniądze pod pretekstem, że swymi modlitwami mogą skrócić karę cierpiących w „czyśćcu” zmarłych i nieść pociechę rodzinom zmar> łych. Biedni, łatwowierni ludzie dają swe pieniądzę do skarbonek religiantów i wracają ze swą troską do domu, nie otrzymawszy pociechy. Ludzie za* czynają rozumieć, że tak zwane „modlitwy” za umarłych i żyjących celem skrócenia ich kary w „czyśćcu" lub gdzieindziej nie mają żadnej podsta* wy; widzą, że wprawdzie odebrano im ich ciężko zarobione grosze, obiecując im za to pomoc i po* ciechę, że jednak w rzeczywistości nic za to nie otrzymali.

\

Religianci twierdzą, że są przedstwicielami Chrystusa Jezusa i że postępują tak, jak Jezus postępował i jak im polecił postępować. Lecz lud zaczyna rozumieć, że takie twierdzenia są fałszywe. Jezus Chrystus nigdy nie był religiantem i nigdy nie oszukiwał nikogo. Stając u grobu Łazarza, który już cztery dni był umarły, i widząc, jak z oczu Marii i Alarty, sióstr Łazarza, płynęły gorzkie łzy, nie powiedział do pogrążonych w smutku sióstr: .Przynieście jałmużnę, pieniądze i inne dat* ki i włóżcie je do mojej ręki, tedy uwolnię waszego

brata Łazarza od bólu, który cierpi w „czyśćcu"! Jezus nie wspomniał o „czyśćcu”, gdyż wiedział, że „czyśćca” nie ma i nigdy nie będzie. Jezus dobrze wiedzał, że Łazarz, zamiast być żywcem w „czyśćcu" lub gdzieindziej, był martwy, i w ten sposób się też wyraził. Wiedział, że zmarły leżał w grobie, w zu* pełnym milczeniu, bez świadomości i czucia i że prze» to nie cierpiał; że nadto jako martwy człowiek musiał pozostać w grobie, póki nie nadejdzie czas jego zmartwychwstania. Aby wryć w pamięć obecnych tam ludzi moc Bożą, która się objawia w zmartwychwstaniu, i pouczyć ich, że Bóg w obra* nym przez siebie czasie wskrzesi umarłych, po* wiedział Jezus przy grobie Łazarza: .Odejmcie kamień, który zamyka grób!’ Następnie modlił się do Boga Jehowy, aby objawił swoją moc celem pokrzepienia wiary obecnych. Między innymi modlił się Jezus: .Dziękuję ci, Ojcze, żeś mię wysłuchał dla stojących wokoło ludzi, aby wierzyli, żeś ty mię posłał'. „I to rzekłszy, zawołał głosem wielkiem: Łazarzu! wynijdź tu! I wyszedł umarły, mając związane nogi i ręce chustami, i twarz jego była chustką obwiązana. Rzecze im Jezus: Rozwiążcie go i niechaj odejdzie” (Jana 11:41-44).

Jezus pocieszył pogrążone w smutku wskutek śmierci Łazarza siostry Marię i Martę, wskazując im, że w obranym przez Boga czasie umarli zmart* wychwstaną. Słowa Jezusa i dokonany przez niego przy tej sposobności czyn są ostatecznym dowo*