zwiększenia stopnia bezpieczeństwa w państwie powinna czynić wszystko, aby wprowadzane zmiany w minimalnym tylko stopniu miały wpływ na sposób funkcjonowania podstawowych swobód obywatelskich i w miarę możliwości nie naruszały demokratycznych praw.
1.1. Bezpieczeństwo wewnętrzne państwa
W miarę rozwoju cywilizacyjnego świata zmieniały się poglądy na temat charakteru, funkcji, przeznaczenia i organizacji państwa. Odzwierciedleniem tych zmian są poglądy filozofów, którzy w swoich rozważaniach próbowali określić istotę państwa i jego charakter9.
Niezbędne wydaje się, z punktu widzenia prowadzonych rozważań, zaprezentowanie definicji państwa zawartej w Słowniku języka polskiego, a więc jest to: organizacja polityczna obejmująca ludzi stale osiadłych na pewnym terytoriuml0.
Równie szeroko dostępna Nowa encyklopedia powszechna PWN wyjaśnia, że państwo to: suwerenna organizacja polityczna społeczeństwa zamieszkującego terytorium o określonych granicach, której głównym składnikiem jest hierarchiczna władza publiczna dysponująca aparatem przymusu i dążąca do monopolu w jej stosowaniu".
Z kolei R. Wróblewski definiuje państwo jako organizację polityczną wielkiej grupy społecznej, nierozdzielnie związanej z określonym terytorium, na którym rozciąga się jego władza i obowiązują prawa przez nią stanowione12.
Natomiast Z. Ziembiński i S. Wronkowska określają państwo jako organizację polityczną wyposażoną w suwerenną władzę, przy tym terytorialną i taką, do której przynależność ma charakter sformalizowany13.
Bardzo podobną do wyżej przedstawionej definicji jest definicja państwa zaprezentowana w Słowniku terminów z zakresu bezpieczeństwa narodowego", który określa państwo jako organizację polityczną grupy społecznej obejmującą określone terytorium, na którym rozciąga się jego władza i obowiązują prawa przez nią stanowione.
Pochodzenie państwa jest tłumaczone w różny sposób. Począwszy od teorii podboju, zgodnie z którą słabsze grupy ulegają silniejszym (cywilizacyjnie), przyjmując ich władzę;
9 Por. W. Kitler, B. Wiśniewski, J. Prońko, Problemy zarządzania kryzysowego w państwie, AON, Warszawa 2000, s. 49-52.
10 Zob. Mały słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999, s. 597.
11 Zob. Nowa encyklopedia powszechna PWN, t. 4, wyd. PWN, Warszawa 1996, s. 760.
12 Por. R. Wróblewski, Podstawowe pojęcia z dziedziny polityki bezpieczeństwa, strategii i sztuki wojennej, Warszawa 1993, s. 9.
13 Por. Z. Ziembiński, S. Wronkowska, Państwo i inne struktury społeczne, [w:] Kompendium wiedzy o społeczeństwie, państwie i prawie, PWN, Warszawa-Poznań 1993, s. 54.
14 Zob. Słownik terminów z zakresu bezpieczeństwa narodowego, AON, Warszawa 1996, s. 53.
7