8781979599

V4. AUTAKOIDY PEPTYDOWE

AT,	• Są to receptory,klasyczne", powodujące działanie ATU. Mechanizm działania: m.in. przez białko Gq
AT,	• Są to receptory występuj ące w n iewiel ki ej ilości w tkankach dojrzałych, obecne wżyciu płodowym. Pobudzenie receptorów AT, wywołuje efekt hipotensyjny, natriuretyczny i antyproliferacyjny (a więc przeciwstawny do działania receptora AT,)

Inhibitory „osoczowe"	• Hamują głównie krążącą frakcję ACE. Wskazania: nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca. Należą do nich: kaptopryl, enalapryl, CYLAZAPRYL i BENAZEPRYL
Inhibitory „tkankowe"	• Są obdarzone zdolnością penetracji tkankowej i w wysokim stopniu hamujące tkankowe układy ACE. Wskazania: choroba niedokrwienna serca, zapobieganie powikłaniom cukrzycy, powikłaniom zatorowo--zakrzepowym oraz niedokrwiennym udarom mózgu. Należą do nich: chinapryl, fozy- NOPRYL, PERYNDOPRYL, RAMIPRYL i TRANDOLAPRYL

Receptory angiotensynowe

Tabela V-5. Charakterystyka receptorów angiotensynowych

Oś renina-angiotensyna-aldosteron

RENINA jest wydzielana w aparacie przykłę-buszkowym nerki w odpowiedzi na:

■    spadek ciśnienia tętniczego krwi;

■    zmniejszenie stężenia sodu we krwi;

■    pobudzenie receptorów adrenergicznych (3, aparatu przykłębuszkowego.

Renina (enzym proteolityczny) działa następnie na angiotensynogen osocza, odszcze-piając od niego dekapeptyd angiotensynę I (AT I). Bezpośrednim inhibitorem reniny jest ALISKIREN, który jest stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego.

Angiotensyna I pod wpływem ACE przechodzi w oktapeptyd AT II. AT II działa następnie na komórki kory nadnerczy, powodując produkcję aldosteronu. Ten zaś w komórkach cewki nerkowej zbiorczej nefronu nasila produkcję pompy sodowo-potasowej, dzięki której zwiększa się w osoczu stężenie sodu, a zmniejsza potasu.

Niedawno odkryto, że oprócz „klasycznej” AT II z AT I powstają także inne peptydy, takie jak AT-(l-9) i AT-(l-7). Ta ostatnia ma działanie przeciwstawne w stosunku do AT II. Niedawno odkryto również enzym AGE2 (homolog ACE), który w odróżnieniu od ACE odszczepia tylko jeden aminokwas z peptydów i bierze np. udział w tworzeniu AT-(l-7).

Inhibitory konwertazy angiotensyny

Podział inhibitorów ACE ze względu na cechy farmakokinetyki:

■    Leki bezpośrednio działające: KAPTOPRYL, ALACEPRYL i MOWELTYPRYL.

■    Prekursory leków (prodrugs) - wykazują działanie farmakologiczne dopiero po przemianie w organizmie w postać aktywnego metabolitu (np. enalapryl przechodzi w enalaprylat). Jest to obecnie najczęściej stosowana grupa inhibitorów ACE. Do tej grupy należą: BENAZEPRYL, CHINAPRYL, CY-LAZAPRYL, ENALAPRYL, FOZYNOPRYL, PERYN-DOPRYL, RAMIPRYL oraz TRANDOLAPRYL.

Tabela V-6. Podział inhibitorów ACE ze względu na powinowactwo do krążącej i tkankowej frakcji ACE

Wskazania do stosowania inhibitorów ACE: nadciśnienie tętnicze, przewlekła niewydolność krążenia, leczenie zawału mięśnia

85

KORBUT-KSIĘGA.indb 85 2015-03-31 09:22:13