9317680587

Archaizacja w „Potopie”

Sienkiewicz zarówno przez współczesnych mu autorów powieści historycznych, jak i późniejszych badaczy jego pisarstwa, zgodnie jest uważany za mistrza w stylizacji archaicznej.

Jest to archaizacja umiarkowana, o charakterze wybiórczym, w mistrzowski sposób podchwytująca wybrane najważniejsze charakterystyczne cechy dawnego języka (głównie słownictwa i składni, w mniejszym stopniu - fleksji, w minimalnym - fonetyki) a nie rekonstruująca go całkowicie. Dzięki temu oddaje "koloryt języka" opisywanej epoki i stwarza wrażenie autentyzmu językowego.

Stylizacja ta nie ogranicza się tylko do naśladowania języka ogólnego XVII w., ale także przywołuje odmiany socjalne i terytorialne ówczesnej polszczyzny poprzez uchwycenie najważniejszych ich cech (np. języka górali, polszczyzny laudańskiej).