10760

2.    Widmo optyczne.

Widmo optyczne - obraz uzyskany w wyniku rozszczepienia promieniowania optycznego

światła optycznego na składowe o różnych długościach fali.

Widmo optyczne emisyjne - widmo światłą emitowanego przez daną substancję.

Widmo optyczne absorpcyjne - widmo światła przechodzącego przez substancję

pochłaniającą (świecący gaz lub para pochłaniająca te rodzaje promieniowania, które są

wysyłane) np.: linie Prawhofera, to linie absorpcyjne pojawiające się w widmie słońca.

Widmo optyczne dzielimy na:

•    Widmo ciągle - widmo mające postać zespołu barw przechodzących płynnie jedna w drugą (np.: tęcza), dawana między innymi przez rozżarzone ciała stałe, ciekłe i gazy pod dużym ciśnieniem.

•    Widmo liniowe - widmo mające postać jasnych barwnych prążków (linii widmowych) na ciemnym tle lub ciemnych prążków na tle widma ciągłego. Widmo charakteiystyczne dla atomów pierwiastka emitującego (pochłaniającego) dawane przez pary gazy.

•    Widmo pasmowe - widmo mające postać barwnych pasów (złożonych z bardzo gęsto rozmieszczonych linii widmowych) na ciemnym tle charakteryzujących cząsteczki chemiczne. Występuje wtedy, gdy molekuły gazu są pobudzone do świecenia.

3.    Analiza widmowa.

Z linii występujących w widmie jakiegoś nieznanego ciała można wywnioskować jakie pierwiastki wchodzą w skład ciała . Metoda ta nosi nazwę analizy widmowej.

Aby móc obserwować widmo świecącego gazu do wywołania jego świecenia używa się rurki do wyładowań. Jest to rura szklana, zwykle z przewężeniem w środku z wtopionymi na końcach elektrodami metalowymi. Rurkę wypełnia się gazem pod ciśnieniem. Gdy do elektrod przyłączymy źródło dostatecznie wysokiego napięcia (kilkaset do paru tysięcy Voltów) przez rurę zacznie przechodzić prąd elektryczny i gaz wewnątrz rurki zacznie świecić. Świecenie to jest szczególni silne w przewężonej części rurki, którą umieszczamy przy szczelinie spektroskopu. Również pary np.: parę rtęci można pobudzić do świecenia w podobny sposób.

Elektron o masie (m) i ładunku (-e) krąży po orbicie kołowej o promieniu (r) wokół niemolowego jądra (protonu) o masie (M) i ładunku (e).

Elektron porusza się pod wpływem centralnej siły elektrostatycznego przyciągania przez proton, której wartość wynosi:

z przyspieszeniem dośrodkowym:

Energia kinetyczna elektronu wynosi:

lub

le²

8n E₀r

Energia potencjalna atomu wynosi:

2