img108

^S{L) ~ Sw

(7.17)

Badanie istotności kontrastu polega na rozbiciu uzyskanej w wyniku analizy wariancji sumy kwadratów między grupami na dwa składniki: sumę kwadratów względem kontrastu L oraz sumę kwadratów względem wszystkich innych kontrastów. Składniki te oblicza się z zależności:

SKL =

(7.18)

(7.19)

SKP = SKMG - SKL

gdzie:

SKL — suma kwadratów względem kontrastu L SKP — suma kwadratów względem innych kontrastów.

Następnie tworzy się odpowiednie średnie kwadraty

s? = ^p = SKL    (7.20)

dziekjc sumy kwadratów przez liczby stopni swobody. Dalej tworzy się dwa stosunki oszacowań wariancji F, i F₂ dzieląc średnic kwadraty (7.20) i (7.21) przez średni kwadrat wewnątrz grup s^-. Dla F, i F₂ przeprowadza się dwa odrębne testy istotności, przy czym F, przy li N - k stopniach swobody, a F₂ przy k - 2 i N - k stopniach swobody. Jeżeli ogólny test F (7.11) dal wynik istotny, to należy się spodziewać, że co najmniej jeden z testów F, lub F₂ powinien dać także wynik istotny pozwalając potwierdzić lub odrzucić nasze przypuszczenia stojące u podstaw konstrukcji kontrastu liniowego L. Tabela 7.5 pokazuje tablicę analizy wariancji dla przypadku badania kontrastu liniowego L.

108