11199

strona 1

Augustyn

Różnice w mentalności Wschodu i Zachodu, zetknięcie się tych dwu światów religia rozprzestrzeniała się na zasadzie sposobu życia, próbowano wyrazić treści Objawienia za pomocą filozofii grecko rzymskiej treściami Objawienia - i tu rodzi się filozofia chrześcijańska.

Augustyn studiował platonizm i neoplatonizm, te dwa nurty były najbliższe intuicjom chrześcijańskim. Konsekwencja tego przejścia - włączenie Objawienia - zmiana akcentów w systemie filozofii. Sokrates - intelekt podstawą działania; chrześcijaństwo - decydująca jest wola i ta wola decyduje o czynie. Należy dołączyć do intelektualizmu greckiego zagadnienia związane z wolą.

Jeżeli Bóg jest Osobą - to jest on

1)    Świadomością

2)    Wolnością

„Creatio ex nihilo" - stworzenie z niczego, dla Greków świat jest wieczny. Pojawienie się świata wynikało z wolnego aktu, decyzji Boga. Bóg był dobry i dlatego świat zaistniał. Element wolitywny zmienia kontekst myślenia filozoficznego u Augustyna. Chrześcijaństwo spełnia się w działaniu. Podstawą działania jest wola. Chrześcijaninem jest ten, kto spełnia akty afirmacji, czyli ten kto realizuje się w działaniu (wg św. Augustyna). Najwyższym aktem afirmacji jest miłość. Chrystus jest niejako „modelem" relacji międzyludzkich. Bóg jest źródłem relacji międzyludzkich. Pojawia się pytanie, w jaki sposób można poznać Boga. Kiedy spełniamy akty miłości, to doświadczamy Boga. Tutaj następuje przekroczenie intelektualizmu.

Augustyn określa Boga jako nieskończoność.

Pierwszym imieniem Boga jest nieskończony.

W jaki sposób poznaje się Absolut? Kiedy spełniamy akty miłości, Absolut poznaję też w sobie. Łatwiej doświadczyć Boga w sobie niż poznać świat. Bóg poznawalny jest w doświadczeniu wewnętrznym, które jest niewyrażalne. Augustyn mówi, że przez to doświadczenie Bóg w pewnym sensie oświeca (koncepcja iluminacji). Poznaję, co jest prawdą co jest absolutnym wyrazem miłości. Piekło jest brakiem miłości. Bóg oświeca również przez Słowo.

Augustyn a problem zła:

Możemy wybrać dobro lub nie. Zaprzeczenie dobra generuje to, co moglibyśmy nazwać złem. Zło nie jest wmontowane w strukturę świata. Pojawia się jako konsekwencja niewyboru dobra. Pewien typ zła może wynikać z błędu świadomości. Program ewangeliczny jest przedstawiany, aby człowiek zrozumiał, co jest prawdziwym dobrem.

Kosmos jest stworzony jako struktura dynamiczna. Zło może być odmianą jakiegoś dobra - gwarantem porządku lub równowagi w świecie.