11293

TOMA 1: TYPY ZWIĄZKÓWSPOŁECZNYCH W OKRESIE PÓŹNEJ DOROSŁOŚCI

1.    Związki partnerskie:

Związki partnerskie w okresie późnej dorosłości nie są przepełnione namiętnością, romantyzmem, otwartością tak jak to było w pierwszym stadiach małżeństwa. Związki te charakteryzują się bardziej poufałością, lojalnością oraz. wzajemnym zaangażowaniem. Małżeństwa te spędzają ze sobą zdecydowanie więcej czasu w formie biernej tj. wspólne oglądanie telewizji, wykonywanie prac domowych. Należy jednak podkreślić fakt, żc osoby starsze są bardziej usatysfakcjonowane swoim towarzystwem aniżeli we wcześniejszych etapach związku (dotyczy to również sfery' seksualnej). Interesujące jest również zjawisko wzajemnej opieki współmałżonków na etapie późnej dorosłości pary bez względu na to czy jedna strona jest upośledzona przez chorobę czy tez obie pozostają przy sobie aż do śmierci. Badania udowodniły, że zdecydowanie lepiej śmierć współmałżonka przyjmuje kobieta (ma świadomość tego, że kiedyś jej partner umrze i zostanie wdową, co pozwala się jej na to odejście psychicznie przygotować). A co za tym idzie wdowiec często ponownie wchodzi w relacje partnerskie (niekoniecznie małżeństwo).

2.    Relacje z dziećmi i krewnymi:

W okresie późnej dorosłości ważną rolę odgrywają spotkania z rodziną, bo jak wiadomo osoby starsze nie prowadzą już tak aktywnego życia jak w okresie adolesceneji czy też wczesnej dorosłości. Ich grono zamyka się do rodziny oraz najbliższych przyjaciół. Większość osób starszych (statystycznie) uważa, że ich relacje z dziećmi są dobre. Ale co ciekawe osoby w tym okresie wolą spędzać czas z gronem przyjaciół niz z np. swoimi dziećmi, ponieważ nie chcą być dla nich problemem, ciężarem. Dzieci zapewniają swoimi starszym rodzicom raczej wsparcia finansowego lub materialnego a niżeli emocjonalnego - osoby starsze szukają takiego rodzaju wsparcia raczej u osób z grona przyjacielskiego. Relacje z dziećmi i krewnymi możemy również rozpatrzyć na podłoży etnicznym (osoby pochodzenia A froamerykańskiego biorą czynny udział w życiu rodzinnym, kościelnym -większość starszych osób tego pochodzenia mieszka właśnie wraz z rodziną).

3.    Relacje z przyjaciółmi:

Jak już wcześniej zostało ujęte, osoby w okresie późnej dorosłości zdecydowanie wolą spotkania z gronem najbliższych przyjaciół - są to osoby zazwyczaj z podobnej grupy wiekowej. Dlaczego osoby starszą właśnie u przyjaciół szukają wsparcia emocjonalnego? To bardzo proste, główną przyczyną jest to, że z przyjaciółmi wiążą się wspomnienia, śmieszne historie mające wartości sentymentalne. Podczas takich spotkań osoba np owdowiała jest w stanie zapomnieć choć na chwilę o swoim osamotnieniu. Grono takich przyjaciół z biegiem czasu maleje ludzie niestety umierają, lecz osoba starsza jest w stanie przystosować się do tych zmian i nadal aktywnie uczestniczyć w życiu towarzy skim. Ciekawostką jest to, żc osoby, które we wczesny m okresie miały dużo przyjaciół w okresie późnej dorosłości również lak będą miały. Da się również zauważy ć ogólne zadowolenie życiowe osób starszych podczas spotkań z przy jaciółmi a rodziną (podczas spotkań przyjacielskich to zadowolenie wzrasta).

Literatura-

- „Psychologia rozwoju człowieka'' H. li cc (strony: 584 - 594)