widzi formy nieustannie się zmieniające.
Impresjoniści nie chcieli przedstawiać form i barw na podstawie posiadanej wiedzy, lecz tak, jak je postrzegali, poddane deformującemu działaniu światła. Porzucili także rysunek konturowy, zaniechali perspektywy geometrycznej, przestrzeń i wolumen podkreślali kolorem - jego natężeniem i odcieniem. Dodatkowo usunęli z palety barw czernie i szarości, czyste biele, brązy i „ziemie”. Używali tylko barn zbliżonych do kolorów widma słonecznego, czyli błękitów, zieleni, żółci, oranży, czerwieni, fioletów. Malowali to, co widzieli, a nie to, co wiedzieli. Na przykład: ziemia mogła mieć u nich kolor fioletowy, fiołkowo - różowy, różowy, niebieski czy oranżowy.
3.GENEZA NAZWY
Z punktu widzenia historii nazwę swą impresjonizm zawdzięcza podrzędnemu dziennikarzowi, Louis Leroyowi. „L’Exposition des impressionnitess” - tak właśnie brzmiał tytuł artykułu,, który ów dziennikarz poświęcił pierwszemu pokazowi Towarzystwa Akcyjnego Spółdzielczego Artystów Malarzy, rzeźbiarzy i Grafików, zorganizowanego w atelier fotografa Nadara. Termin ten zainspirowany jednym z płócien, wystawionych przez Claude’a Moneta: „Impresja, wschód słońca” - wspomnienie portu w Hawrze zatopionego w porannej mgle, miał być wyrazem pogardy Leroya dla tych artystów, którzy porzucili tradycyjne środki ekspresji malarskiej, by przenosić na obrazy wyłącznie wrażenia wzrokowe. Trzeba jednak zasygnalizować, że Atouin Proust w swoich „Wspomnieniach” poświęconych Eduardowi Manetowi, zanotował: Wyrażenie impresjonizm pochodzi, nie jak pisał pan Beueolite, od obrazu Moneta wystawionego pod tytułem „Impresja”, lecz zrodziło się w naszych dyskusjach prowadzonych w 1858 r.”.
Impresjoniści, pojawiając się w połowie XIX wieku, a zwłaszcza pod koniec minionego stulecia, przejawili ostantacyjny indywidualizm. Nie chcieli spełniać służebnej roli w stosunku do społecznego i politycznego establishmentu-pragnęli za to kultywować sztukę niezależną, szlachetną,prawdziwą i w ich odczuciu- głęboko humanistyczną. Impresjoniści niejako w marszu starli się ze zwolennikami starzejącej się doktrynym okazywali oryginalność i zuchwałe nowatorstwo .Impresjonizm rozkwit spontanicznie,nie miał filozoficznej podbudowy jego praktyka wyprzedzała teorię.Impresjoniści nie stworzyli szkoły z formalnym obramowaniem,hierarchią mistrzów, czeladników i