- informowanie i doradzanie w zakresie możliwości stosowania form, metod i środków czynnego wypoczynku,
- inspirowanie i stymulowanie uczestnictwa w imprezach turystycznych i rekreacyjnych.
Ważną umiejętnością animatora jest zmiana zachowań nie aprobowanych społecznie i wytworzenie nowych kreatywnych wzorów wykorzystywania czasu wolnego. Umożliwienie poznania nowych wartości w sferze programu czasu wolnego, a nie spędzania go, czy zabijania mało wartościowymi treściami stanowi kluczowe zadanie animatora rekreacji.
Spełniając swoją rolę inspirującą i wzorcotwórczą, animator powinien prezentować wysoki poziom wiedzy, kultury osobistej i umiejętność współdziałania z ludźmi. Współdziałanie powinno przebiegać w klimacie wzajemnego zaufania i szacunku, umożliwiającym wypoczynek, zabawę i doskonalenie własnych umiejętności.
A. Kamiński zwraca uwagę na to, aby każdy animator kierował się następującymi zasadami:
1. Animator pracuje wśród ludzi, a nie nad ludźmi i nawet nie dla ludzi,
2. Nie prowadzi, nie kieruje, nie uczy, nie szkoli, lecz pomaga, doradza, współdziała z ludźmi, zdając sobie sprawę z subtelnej różnicy między wychowaniem,
a narzucaniem, uniformizowaniem.
W. Nahrestadt, określając zadania animatora, zwraca uwagę na to, iż powinien on swoim zakresem działalności obejmować takie czynności, jak: planowanie, przygotowanie, kierowanie, koordynowanie, wspieranie i ocenianie. Przedstawia koncepcję, która zakłada, że
0 postępowaniu człowieka decydują jego postawy osobowościowe. Zgodnie z tą koncepcją upowszechnianie ćwiczeń rekreacyjnych i sportu masowego wymaga przestrzegania zasad kultury fizycznej, które zakładają obok doraźnych celów, dotyczących ciała i jego sprawności, także uwzględnianie kształtowania trwałych pozytywnych postaw wobec kultury fizycznej, które stanowią cel nadrzędny. Realizacja tak sformułowanego celu wiąże się z kształtowaniem:
- nawyków uczestniczenia w wypoczynku i rozrywce w czasie wolnym,
- postaw aktywnych, czyli nastawieniem na działanie,
- postaw kreatywnych, nastawionych na tworzenie,
- postaw skłaniających do permanentnego samodoskonalenia.
Bardzo ważną wskazówką w działalności animatora jest zwrócenie uwagi na interakcje zachodzące między animatorem a rekreantami w procesie realizacji celów głównych
1 pomocniczych w procesie działalności rekreacyjnej.
Animator powinien tak motywować swoich podopiecznych, aby wzmacniali oni potrzebę uzyskania zakładanych celów i zadań. W zależności od tego uczestnicy mogą w pełniejszym zakresie osiągnąć cele nadrzędne stawiane przed rekreacją ruchową, tj. prawidłowo wypocząć, rozerwać się względnie brać udział w procesie samorealizacji.
Motywowanie winno mieć charakter zindywidualizowany, uwzględniający osobnicze cele i zadania, pozwalając na skuteczny dobór form i metod. W tym celu animator powinien wychodzić naprzeciw potrzebom uczestników, wykazywać zrozumienie ich zainteresowaniem różnorodnymi formami aktywności mchowej, a także poznawać istniejące oczekiwania w tym zakresie.
Animator powinien prowadzić do zrównoważenia tych elementów i do uzyskania pełniejszych efektów objawiających się radością z uczestniczenia procesie działalności rekreacyjnej. Ograniczanie i minimalizowanie wymagań prowadzi bowiem do zniechęcenia i szukania celów zastępczych. Podobnie zbyt ambitne cele nie pozwalają na ich uzyskanie i w efekcie także prowadzą do zniechęcenia i do zmiany celów.
Współczesne koncepcje kształtowania procesu motywacyjnego mają czterowymiarowy charakter. Obejmuje on: