Buda w roku 1493
Buda i Peszt rozwijały się szczególnie za panowania Zygmunta Luksemburskiego (założenie uniwersytetu w 1395) i Macieja Korwina (pierwsza drukarnia 1473). Za czasów Jagiellonów budapeszteńskie trójmiasto liczyło 25 - 30 tys. mieszkańców i należało wraz z Pragą, Wiedniem i Krakowem do największych miast Europy. Miasto było znaczącym ośrodkiem handlu bydłem i winem. Wszystko zmieniła okupacja turecka.
Aleja Andrassyego w roku 1875
Po zwycięstwie w bitwie pod Mohaczem w roku 1526 Turcy bardzo szybko opanowali większą część Węgier. Buda stała się od roku 1541 na półtora stulecia z metropolii miastem prowincjonalnym - siedzibą budańskiego paszału. Większość kościołów została zamieniona w meczety bądź zburzona, duża część węgierskich i niemieckich mieszkańców wyjechała. W ich miejsce przyjechali Serbowie, Ormianie i Grecy. Najwięcej Serbów mieszkało w dzielnicy Taban, na południe od zamku. O serbskiej obecności przypominają prawosławne cerkwie w Budapeszcie czy Szentendre, a także nazwy miejscowości rozpoczynające się na Rac (co jest staiym węgierskim oznaczeniem Serbów), np. miejscowość Rackeve. W Budapeszcie doskonałym przykładem jest również kąpielisko lecznicze Rac fiirdó w I. dzielnicy. Można dostrzec także ślady obecności Turków - mahometańskim miejscem pielgrzymkowym jest do dziś mauzoleum derwisza Gula Baby (Gu/ Baba tiirbe) z lat 40. XVI w. w dzielnicy Rózsadomb na północ od zamku. Wiele do dziś czynnych łaźni pochodzi z czasów najazdu Tureckiego.