Sztuka starożytnej Grecji: okres archaiczny
Sztuka starożytnej Grecji powstała i rozwijała się po upadku kultury mykeńskiej (najazd Dorów). Trwała od około 1200 roku p.n.e. do I wieku p.n.e., czyli do momentu podboju Grecji przez Rzymian.
Nie był to jednak koniec sztuki Greckiej, bo artyści nadal tworzyli, ale były to raczej kopie poprzednich dzieł, stąd znamy wygląda wielu rzeźb, których oryginały zaginęły, lub zostały zniszczone.
Sztuka grecka ogromnie wpłynęła na rozwój sztuki rzymskiej.
Dzielimy ją na trzy okresy:
- archaiczny (1100-400 r p.n.e.)
- klasyczny (V - połowa IV wieku p.n.e.) złoty okres kultury greckiej hellenistyczny (323- 30 r. p.n.e.) śmierć Aleksandra Wielkiego - podbój Egiptu przez Julka
Okres archaiczny (1100-400 r. p.n.e.)
Okres archaiczny cechuje doskonalenie sprawności fizycznej, oraz fascynacja ludzkim
ciałem, rozwój kultury greckiej w VI w p.n.e. (rozwój poezji lirycznej, epickiej, filozofii (Pitagoras, Heraklit), poematy epickie (Homer). Bogowie byli wyobrażani pod postacią ludzką. Powstały style architektoniczne: dorycki i joński (VIII w p.n.e.). Rozwinęła się także ceramika.
RZEŹBA |
CERAMIKA |
AMFORY (cd. ceramika) |
Materiały rzeźbiarskie: |
- fantastyczne |
- wyłącznie technika |
- drewno |
zwierzęta (sfinksy, |
czarnofigurowa |
- wapień |
gryfy, syreny) oraz |
były przeznaczane |
Cechv rzeźby okresu |
pantery i tygrysy |
jako “opakowanie” |
archaiczneao: |
- wzory roślinne (lotos, |
na nagrody dla |
- wpływ kanonu |
rozety, palmety) |
zwycięskich atletów |
egipskiego |
rycie wzorów w |
- wypełniała je |
- idealni, piękni ludzie |
miejscu |
wysokiej klasy oliwa |
kuros i kora (nagi |
wcześniejszej |
- z jednej strony |
młodzieniec, zwykle |
dekoracji malarskiej |
przedstawiały atenę, |
zwycięzca igrzysk |
Stvl geometrvcznv |
z drugiej dyscyplinę |
sportowych i |
(popularny przed VII w |
sportu |
przyodziana w luźne |
p.n.e.): | |
szaty dziewczyna) |
- wzory geometryczne | |
postawa stojąca, |
- zdobienie | |
siedząca, lub |
powtarzającymi się | |
czasem krocząca |
kołami lub | |
(jedna z nóg lekko |
meandrami | |
wysunięta). |
później czasem | |
- zwykle uśmiech na |
pojawiały się też | |
twarzy (archaiczny |
sylwetki zwierząt i | |
uśmiech) |
sceny figuralne | |
- zwartość, blokowość |
- stosowany także na | |
ustawienie frontalne |
murach i tkaninach |