FILOZOFIA CYNICKA to zespół poglądów właściwych grupie filozofów antycznej Grecji. powstały w V wieku p.n.e. a gasnący dopiero pod koniec starożytiłości. Trudno rozstrzygnąć, czy filozofia cyników była sposobem życia, czy właściwą szkołą filozoficzną (do tego ostatniego poglądu przychyla się Diogenes z Svnopv zwany także Psem Mądrości).
Starożytni cynicy greccy wywodzą swe poglądy od Sokratesa. Antystenes z Aten, pierwszy z cyników, był jego uczniem. Inni znani cynicy to legendarny Diogenes z Svnopy. Krates z 3sh i jego żona Hipparchia. Cynikiem był także wielki pisarz Lukian. Nazwa szkoły wzięła się albo od gimnazjum Kynosarges w Atenach, gdzie nauczał Antystenes. albo od przezwiska psy (pies - grec. kynos) nadanego cynikom od właściwego im zwyczaju publicznego załatwiania wielu potrzeb, również fizjologicznych. Zwykłym Psem nazywano na przykład Antystenesa. Przedstawiciele: Antystenes, Diogenes z Synopy, Krates zTeb, Hiparchia
Główne poglądy
- przeświadczenie, że najważniejszą rzeczą w życiu jest cnota (obojętność na pozorne dobra i niezależnością wobec losu)
- obojętna jest wiedza i prawa stanowione
- poznanie ograniczone do spostrzeżeń, pojęcia nie są samoistnym źródłem poznania
- materiałistyczna koncepcja przyrody
- powrót do poglądów najprostszych (twierdzili, że istnieją konkretne rzeczy, coś więcej to słowa, nie rzeczywistość) - człowiek, nie człowieczeństwo
- można opisywać, nie definiować
- etyka: - jedynym celem życia : cnota, nic nie posiadali i to, co mieli w sobie samych (życie w zgodzie z naturą)
- obojętność i osiągana przezeń niezależność
- potępienie państw ow ości i praw stanow ionych