Pierwsi mieszkańcy
Szukając pierwszych mieszkańców Grecji musimy cofnąć się do epoki paleolitu. Z tego okresu pochodzi odnaleziona w Petralonie na Chalkidyce czaszka przedstawiciela wczesnej formy gatunku ludzkiego. Może sobie liczyć od 200 do 400 tysięcy lat, ale są badacze, którzy określają jej wiek na 700 tysięcy lat.
W mezolicie (8000-7000 pne) nastąpiło ocieplenie klimatu, które spowodowało zmianę warunków życia w Grecji. Istniały silne więzi jej mieszkańców z morzem. Ślady które po sobie zostawili wskazują, że spożywali ryby i łowili tuńczyki. Przełomowe zmiany w życiu mieszkańców Grecji nastąpiły ok. 7000 r pne kiedy na Krecie pojawili się pierwsi rolnicy co uważa się za początek neolitu trwającej do roku 3100 pne. Uprawa roli mogła być osiągnięciem lokalnych społeczności ale wiele wskazuje na to, że umiejętność ta została przyniesiona przez osadników z Azji Mniejszej. Wraz z nimi pojawiły się udomowione zwierzęta (kozy owce, świnie, bydło) Tereny najkorzystniejsze pod uprawę znaleźli w Tesalii. Zaczęto zakładać stałe osiedla składające się początkowo z ziemianek a potem z ceglanych domów. Wczesne osiedla zajmowały powierzchnię jednego hektara i były zamieszkiwane przez grupę od 50 do 300 osób. Wiedza o neolitycznej Grecji jest bardzo fragmentaryczna. Wierzenia religijne mieszkańców neolitycznej Grecji pozostają zagadką. Odnajdowano liczne figurki kobiet co doprowadziło do hipotezy o dominującej roli Bogini Matki i dominującej roli kobiet w ówczesnych społecznościach (matriarchat). Wśród figurek są także figurki męskie, zwierzęce oraz modele budynków. Zmarłych chowano w prostych grobach albo poddawano kremacji. Prochy wsypywano do glinianych dzbanów. Zmarłych wyposażano w naczynia i drobne przedmioty co może sugerować istnienie wierzeń w życie pozagrobowe.