12672

operacji obejmujących przygotowanie komponentów mieszanki brykietowniczej, ich dozowanie, mieszanie, prasowanie oraz uszlachetnianie brykietów.

-^Granulowanie odbywa się w takich urządzeniach, jak:

a)    Granulator bębnowy jest to urządzenie, które posiada obrotowy cylindryczny zbiornik, nachylony do poziomu pod niewielkim kątem rzędu 2-^5°. Jest on zwykle podparty na czterech rolkach. Napęd bębna może być realizowany poprzez rolki lub poprzez pierścień zębaty umieszczony na pobocznicy bębna. Surowiec jest doprowadzany w górnym końcu bębna i jeśli jest on w postaci proszku lub pyłu, tam też jest zraszany cieczą wiążącą. Prędkość obrotowa bębna powinna być tak dobrana, aby materiał wsadu był możliwie wysoko wynoszony siłami tarcia w górę i przesypywał się w dół w wyniku działania sił ciężkości, bez utraty ciągłości rozłożenia ziaren w warstwie. Jest to tzw. ruch lawinowy.

b)    Granulator talerzowy jest to urządzenie, którego podstawowym elementem jest obrotowy talerz posiadający odpowiedniej wysokości obrzeże, które łącznie z kątem pochylenia osi talerza decyduje o objętości materiału przesypywanego. Ruch poszczególnych elementów złoża wynika z wypadkowej sił ciężkości oraz odśrodkowej i zależy dodatkowo od sił tarcia wewnętrznego w materiale wsadu. Tworzone granulki razem z materiałem niezgranulowanym przemieszczają się po złożonych torach z tendencją, że aglomeraty o największych wymiarach zajmują obszar w warstwie górnej i w pobliżu obrzeża talerza, skąd jako produkt są odbierane.

-> Wytrzymałość na zrzut- wysokość, z której zrzucona próbka rozbije się całkowicie.

-^Wytrzymałość na spadek- ilość spadków próbki ze stałej wysokości, po której ulegnie rozbiciu.

3. Przebieg ćwiczenia:

a)    Odmierzono 1,5 kg popiołów lotnych z elektrowni ( z elektrofiltrów) I 300 g cementu, całość zmieszano, skropiono wodą i ugnieciono

b)    Przeprowadzono granulację bezciśnieniową w granulatorze bębnowym.

c) Przesiano uzyskane granule w celu uzyskania składu ziarnowego.

d)    Przeprowadzono próbę wytrzymałości na zrzut z wysokości początkowej 10 cm, która zwiększała się po każdym zrzucie o kolejne 10 cm, aż do rozbicia próbki (Frakcja >16 mm)

e)    Przeprowadzono próbę wytrzymałości na spadek z wysokości 50 cm, aż do rozbicia próbki ( Frakcja > 16 mm)