13682

działa ce/owo-jego celem jest dobro, choć zauważa że ludzie czynią także zło.

Stawia pytanie skąd bierze się zło?wniosek: źródłem zła jest niewiedza ->stąd postanowił poświęcić się nauczaniu ludzi-zrodzeniu ich do prawdy, jeśli poznają cel-dobro. to nie będą czynić zła. Jednak choć w jego teorii jest część prawdy to należy pamiętać że człowiek musi mieć chęć do czynienia dobra!-bowiem kieruje się wolna wolą w niej zaś rodzi się nasza decyzja.

_tto ja nieszczęsny człowiek...widzę rzeczy lepsze a za gorszymi idę" Owidiusz Uczniowie Sokratesa

Arvstvm z Cvrenv- dał początek szkole filozoficznej Cyrenaików. Człowiek ma naturalną potrzebę doświadczania przyjemności /zmysłowej/ Szachowanie jednostki Cedzenie i picie); zachowanie gatunku (popęd seksualny). Takie używanie świata nazywamy hedonizmem. Sam hedonizm jednak nie jest dobry i trzeba korzystać z niego rozumnie.

Antystenes /Cynicy/ - człowiek miałby się zastanowić co w wolności zniewala.

Wolność ograniczają popędy zmysłowo-cynicy mówią że trzeba się od nich wyzwolić

Względy zewnętrzne- robimy coś bo tak robią inni lub robiby coś gdy nikt nie patrzy, gdyby ktoś patrzył to robilibyśmy coś innego.

Zachowanie cyniczne-cynizm-traktowanie wszystkiego lekceważąco nic mnie nie obchodzi.

Platon - V/IV w 427-347 koncentruje się w swojej myśli na istotach intelektualnych. Opisał Platon pewne byty zmysłowe nazywając je Ideami, idea - jest danym pojęciem danej rzeczywistości np. jest pewien ideał człowieka a ludzie mimo to postępują różnie.

3 system etyczny arystotelesa

Etyka Arystotelesa jest moralnością ludzkiego postępowania w życiu doczesnym, wynikała w dużym stopniu z jego ..teorii bytu", ale także była wypracowana na drodze praktycznych obserwacji. Rozumiał on dobro i cnotę jako dążenie do doskonalenia swojej duszy. Gdy dusza osiągnie przeznaczoną dla danej jednostki postać, to wtedy jednostka ta osiągnie trwałe szczęście i cnotę. Dobro jest pojęciem subiektywnym i zależy od wielu czynników. Zgodnie ze swoją teorią duszy Arystoteles twierdził, że każdy człowiek trwa w naturalnym konflikcie żądz cielesnych. Z tego powodu cnota to stały proces przezwyciężania i kontrolowania żądz. Arystoteles dokonał rozróżnienia cnót na: intelektualne-które są skutkiem doświadczenia oraz cnoty etyczne-które są skutkiem przyzwyczajenia Szczęście dla Arystotelesa to działanie zgodne z rozumem, ono gwarantuje osiągnięcie doskonałości. Doskonałość stoi zatem ponad dobrami idealnymi, zewnętrznymi i społecznymi. Z cnót intelektualnych najważniejsze są dwie :rozsądek i mądrość. Cnoty etyczne mieszczą się w tzw ..złotym środku" między dwiema wadami, nadmiarem i niedostatkiem. Z cnót etycznych najwyższa jest sprawiedliwość. Ludzie nie powinni ignorować swoich żądz ale też nie powinni się bezwzględnie im poddawać->"złoty środek". Wg Arystotelesa nie w każdym postępowaniu można odnaleźć „złoty środek" jest to nie możliwa np. w:cudzołóstwie, kradzieży, czy morderstwie-tu nie ma średniej miary, są to czyny niegodziwe. Z etyki Arystotelesa logicznie wychodzi jego koncepcja państwa. Twierdził, że państwo jest naturalną formą społeczństwa. Różne formy państwa są dobre dla różnych społeczeństw. Wg Arystotelesa człowiek jest „zwierzęciem politycznym" jest więc stworzony do życia w państwie. Arystoteles rzucił nowo światło na zagadnienia etyki poprzez wskazanie że