Punkty zwrotne - przejścia z jednej fazy cyklu do drugiej:
• PKT A (BOOM) - faza, w której produkcja, zatrudnienie, płace, inwestycje, stopa zysku osiągają poziom najwyższy, niezbędny do powiększenia i odnowienia kapitału trwałego. Słabszą dynamikę wzrostu wykazują ceny dóbr konsumpcyjnych oraz płace. Wzrost cen środków produkcji i płac oraz wykorzystanie przestarzałych maszyn i urządzeń w celu sprostania rosnącemu popytowi, oznacza ekspansję przy rosnących kosztach. Popyt i cena na kredyt rosną. Po osiągnięciu szczytu, poziom aktywności przestaje wzrastać.
• PKT C (DNOl - charakteryzuje się on zahamowaniem spadku produkcji, a także najczęściej stabilizacją zatrudnienia, cen, zysków i stopy zysku. Gospodarka osiąga równowagę na najniższym poziomie. W tej fazie rentowne są tylko przedsiębiorstwa o najniższych kosztach produkcji. Stwarza to sprzyjające warunki dla postępu technicznego i wykorzystania w produkcji nowych urządzeń i technologii. Zaczynają działać nowe bodźce do stworzenia i odnowy zużytego i przestarzałego kapitału. Nadwyżki kapitału obrotowego nad zapotrzebowaniem na niego sprzyjają pojawieniu się na rynku tanich kredytów. Procesy przystosowawcze w fazie depresji nakłaniają wytwórców do unowocześnienia produkcji poprzez nowe inwestycje, co odgrywa dominującą rolę w określeniu nowego cyklu.
Kalet kiego.
Kryteria rozróżniania cykli:
D Czas trwania D Fazy cyklu
D Punkty zwrotne koniunktury D Amplituda oscylacji wokół linii trendu D Częstotliwość D Intensywność
Czynniki powodujące występowanie deformacji cyklu:
> Długookresowe przeobrażenia strukturalne (w strukturze gałęziowej, przemianach własnościowych, organizacyjno-instytucjonalnych).
> Efektywność polityki antycyklicznej prowadzonej przez rządy i instytucje międzynarodowe,
> Internacjonalizacja stosunków gospodarczych między wysoko rozwiniętymi systemami opartymi na współpracy (wzrost znaczenia koncentracji w handlu światowym, procesy integracji).
WNIOSKI:
Wzrost inwestycji w fazie ożywienia, a potem rozkwitu wiąże się z nieco powolniejszym wzrostem zasobu kapitału. W momencie, gdy inwestycje te osiągają najwyższy poziom, zasób kapitale (jako efekt podażowy) jest równy średniemu poziomowi zużycia kapitały. Następnie spadek opłacalności inwestycji powoduje, że jest ich coraz mniej podczas, gdy wielkość kapitału - jako odbicie już poczynionych inwestycji jeszcze rośnie do momentu zrównania się krzywej wydatków inwestycyjnych z krzywą zasobu kapitału. Inwestycje ciągle spadają, a za nimi rozpoczyna się także spadek zasobu kapitału (nawet poniżej poziomu zużycia). To okres najwyższego popytu inwestycyjnego, stąd po osiągnięciu dna kryzysu, inwestycje zaczynają rosnąć (ożywienie) i po zapełnieniu popytu dalej rosną