14099

Chodzi tli o wypowiadanie kłamstw (mijanie się z prawdą) i jest to działanie. Zatajanie prawdy jest zaniechaniem (wie, ale nie powie).

Mamy zatem w Kodeksie karnym 3 takie kategorie przestępstw: przestępstwa wyłącznie z zaniechania przestępstwa wyłącznie z działania przestępstwa wyraźnie z działania lub z zaniechania

Kolejna grupa przestępstw to niewłaściwe przestępstwa z zaniechania. Do tej pory czyn mógł być opisany jako działanie lub mógł mieć znamiona wskazujące na zaniechanie. To są wtedy właściwe przestępstwa z zaniechania.

Niewłaściwe przestępstwa z zaniechania to takie, które mogą być popełnione przez zaniechanie, ale nigdzie nie jest napisane, że tak może być. Jest ich spora grupa. Są zbudowane jako typy skutkowe, ponieważ opisany jest skutek a nie sposób jego spowodowania. Przy przestępstwach skutkowych powstaje pytanie, czy możliwe jest popełnienie tego przestępstwa przez zaniechanie. Jeśli odpowiedź jest pozytywna, to pojawia się problem niewłaściwych przestępstw z zaniechania. Koronnym przykładem jest zabójstwo.

Wprowadzenie skutku może być umyślnie lub nieumyślnie.

Powstaje pytanie o element uzupełniający opis niewłaściwych przestępstw z zaniechania, bo skoro mówi się „kto powoduje śmierć człowieka umyślnie czy też nieumyślnie’ to powstaje dziwaczna konstrukcja, która zakładałaby, że każdy kto przyczynił się nieumyślnie lub umyślnie do czyjejś śmierci, to odpowiada za zabójstwo. Potrzebny jest element, który zawęzi odpowiedzialność za zaniechanie. Taki element znajduje się w art. 2 KK.

ARTYKUŁ 2

Odpowiedzialności kaniej za przestępstwo skutkowe popełnione przez zanieclianie podlega ten tylko, na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi.

Dodano tutaj do całości części szczególnej taki element opisu, który uzupełnia zespół znamion o wskazanie na pozycję gwaranta. Czyli mówi się, że można zabić człowieka umyślnie (wtedy to jest przestępstwo) lub nieumyślnie (pod warunkiem, że ma się pozycję gwaranta). Warunek ten jest dopiero dodany w powyższym artykule i należy ten artykuł dodawać do przestępstwa polegającego na spowodowaniu skutku bez wyraźnego zaznaczenia, czy to spowodowanie ma mieć miejsce z działania czy z zaniechania.

Za zaniechanie przy przestępstwach skutkowych ponosi się odpowiedzialność tak jak za działanie pod warunkiem, że jest się gwarantem wobec danego dobra. A więc jak ktoś miał prawny obowiązek ratowania dziecka umierającego z głodu, bo był matką lub jego ojcem i miał taki prawny obowiązek wynikający z Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Ten obowiązek miał charakter szczególny, to może odpowiadać ten rodzic, któiy nie zapobiegł śmierci dziecka, za zabójstwo. Nie chodzi o nieudzielenie pomocy komuś, kto znajduje się w niebezpieczeństwie. Rodzic ten to nie popełnia przestępstwa z art. 160. Ma on obowiązek przeciwstawienia się śmierci zagłodzonego dziecka.

Obowiązek gwaranta dotyczy przestępstw skutkowych z zaniechania. Ciąży na nim prawny i szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi. Słowo „prawny” oznacza tutaj obowiązek