14841

potem materialne: różne stany skupienia materii i w końcu cztery żywioły: ziemia, woda, powietrze i ogień.

Teoria nteskpńapnydi światów

Wychodząc z założenia, że proces przemian zachodzących w przyrodzie ma charakter cykliczny postawił tezę o istnieniu niezliczonych światów bądź następujących po sobie w czasie, bądź też występujących obok siebie, równolegle w czasie.

Teoria ewolugommiu

Swoje teorie stosował również w przyrodoznawstwie. Za ich pomocą starał się wyjaśnić proces powstawania zjawisk meteorologicznych. Zastanawiał się także nad pochodzeniem ludzi i zwierząt i doszedł do przekonania, że zwierzęta lądowe pochodzą od morskich, a ludzie wywodzą się od innych gatunków zwierząt.

ANAKSYMENESZ MILETU

Powietrze jako arclie

Za arclie uznał ponownie jeden z żywiołów- powietrze(aer), które przypomina trochę bezkres Anaksymandera, gdyż jest nieograniczoną przestrzenią. Zauważa Anaksymenes, że powietrze jako pośredni stan skupienia łatwo przechodzi w inne stany. Gdy się zagęszcza wskutek obniżenia temperatury, wyłaniają się kolejno: wiatr, chmura, woda, ziemia, kamień. Gdy pod wpływem ciepła rozrzedza się powstaje ogień.

Tamgdzie ruch tam jest życie, i dalej- tam gdzie życie, tam działająca dusza. Powietrze jest tchnieniem, które przenika świat i człowieka, podtrzymując w ten sposób funkcje życiowe. Świat i człowiek zbudowani są zatem z tego samego tworzywa, kierowani przez tę samą siłę, podlegającą identycznym procesom i prawom natury.

Zagadnienia kosmologiczne

Ziemię wyobrażał sobie jako cienką, płaską i okrągłą powierzchnię, która tak jak liść, potrafi unosić się w powietrzu. Podobnie ciała niebieskie miły być jakby cienkimi, okrągłymi plackami z ognia. Natomiast rozwijając tezę o zagęszczaniu i rozrzedzaniu powietrza usiłował wyjaśnić powstawanie takich zjawisk jak dumny, deszcz, burza gradowa, tęcza, trzęsienie ziemi.

PITAGORAS I PITAGOREJCZYCY Związek Pitagorejski

Pitagoras utworzył stowarzyszenie, które starało się realizować cele nie tylko filozoficzno-naukowe i religijno- etyczne, ale także polityczne. W V w. p.n.e. doszło w gronie pitagorejczyków do rozłamu. Wydzieliły się dwa odłamy: akusmatycy, którzy większą wagę przywiązywali do obrzędów religijnych i mistycznych, oraz matematycy, którzy skupiali się na badaniach naukowych Poglądy dotyczące duszy ludzkiej