- grupy religijne - ich status w państwie też musi być regulowany
Prawo wyznaniowe da się wyodrębnić jako odrębną gałąź prawa.
Rozróżniamy system powiązania państwa z kościołami i związkami wyznaniowymi oraz system rozdziału kościoła i innych związków wyznaniowych od państwa. System powiązania państwa i religii właściwy jest dla państwa wyznaniowego. Rozróżniamy ich dwa rodzaje. Państwa wyznaniowe zamknięte i otwarte.
a. Afirmacja określonej doktryny religijnej jako jedynie prawdziwej.
b. Formalne uznanie np. w ustawie jednej religii lub jednego z kościołów jako religii oficjalnej lub kościoła państwowego.
c. Subwencjonowanie określonej religii czy też działalności kościoła z funduszy publicznych.
d. Formalny zakaz wyznawania innych religii poza religią oficjalną.
a. Rezygnacja przez państwo z afirmacji jednej religii jako jedynie prawdziwej
b. Uznanie jednej z religii lub jednego z kościołów jako religii narodowej bądź jako kościoła państwowego z racji historycznych lub socjologicznych
c. Subwencjonowanie religii oficjalnej z funduszy państwowych.
d. Gwarancja wolności religijnej dla wyznawców wszystkich religii oparte na zasadzie równości.
Różnice: państwo otwarte nie zajmuje stanowiska w sprawie prawdziwości doktryny religijnej.
1. Nieuznawanie religii państwowej ani oficjalnego kościoła.
2. Przyjęcie zasady równości kościołów i związków wyznaniowych wobec prawa.
3. Przyjęcie zasady separacji, czyli oddzielenia kościoła i związków wyznaniowych od państwa.
Aktualnie nie ma jednego modelu państwa świeckiego. Wśród odmian państw typu świeckiego można wyróżnić:
- ukształtował się w Stanach Zjednoczonych
- podstawy formalne sformułowane w pierwszej poprawce do konstytucji, zawiera zakaz nadawania jakiejkolwiek religii charakteru oficjalnego oraz zakaz ograniczania swobody praktyk religijnych
- Sąd Najwyższy USA uznał, że oznacza to zakaz wszelkiej ingerencji państwa w sprawy wewnętrzne poszczególnych kościołów
- w modelu tym wolność religijna obejmuje przede wszystkim ochronę jednostki przed przymusem i dyskryminacją, gwarantuje wolność spełniania praktyk religijnych w życiu prywatnym i publicznym
- podstawy ukształtowały się na początku XX w.
- w 1905 r. pozbawiono kościół osobowości prawnej i przestano go uznawać jako legalną instytucję prawną
- złagodnienie tej praktyki nastąpiło po I i II wojnie światowej, nadal jednak rygorystycznie pojmowana jest zasada sekularyzacji szkolnictwa zakazująca m.in. nauczania religii w szkołach państwowych. Obecnie jednak na skutek akceptacji przez
2