16640

2.    zakupy rządowe,

3.    wydatki konsumpcyjne,

PNN - jest mniejszy od PNB (GNP) o wielkość amortyzacji (amortyzacja jest miarą szybkości zmniejszania się wartości istniejącego w kraju zasobów kapitału trwałego w danym okresie, będącego wynikiem jego fizycznego lub ekonomicznego zużycia. Liczony w cenach rynkowych:

1.    podatki pośrednie - subsydia,

2.    narzuty na świadczenia socjalne,

3.    podatki bezpośrednie,

4.    nierozdzielone zyski,

5.    pensje i płace,

6.    dochody własności przedsiębiorstw,

7.    inne dochody ludności z tytułu własności środków produkcji,

8.    dochody państwa z tytułu własności oraz przedsiębiorstw,

DNCW - jest mniejszy od PNN (NNP) o wielkość podatków pośrednich (podatki pośrednie nie są bowiem częścią składową dochodu narodowego według cen czynników wytwórczych.

Elementy NI:

1.    narzuty na świadczenia socjalne,

2.    podatki bezpośrednie,

3.    nierozdzielne zyski,

4.    pensje i płace,

5.    dochody własności przedsiębiorstw,

6.    inne dochody ludności z tytułu własności środków produkcji,

7.    dochody państwa z tytułu własności oraz przedsiębiorstw,

DNP - DIPOSABLE PERSONALINCOME - dochód od dyspozycji gospodarstw domowych - dochody gospodarstw domowych po potrąceniu podatków bezpośrednich Nagromadzone dochody w gospodarstwach domowych są kierowane na bieżące wydatki konsumpcyjne, a pewna ich część jest oszczędzana.

DPI - dochód do dyspozycji gospodarstw domowych po potrąceniu podatków pośrednich, przeznaczony na konsumpcję i oszczędności.

Różnice między nimi to liczenie w cenach czynników produkcji lub rynkowych, a także elementy takie jak : amortyzacja, podatki pośrednie i bezpośrednie, pensje i płace, nierozdzielone zyski.

Elementy DPI:

1.    dochody typu transferowego,

2.    pensje i płace,

3.    dochody właścicieli przedsiębiorstw,

4.    inne dochody ludności z tytułu własności środków produkcji.

Poza różnymi elementami, które tworzą podstawowe kategorie dochodu wg SNA najważniejszą różnicą między tymi kategoriami jest liczenie dochodu w cenach czynników produkcji lub rynkowych.

2. PKB jako miernik oceny poziomu życia; wady i zalety.

Informacje statystyczne o wielkości, dynamice i strukturze dochodu narodowego są niezbędne do prowadzenia polityki pieniężnej, fiskalnej i polityki dochodowej w każdym kraju. Na ich podstawie bank centralny i państwo mogą uruchamiać różne instrumenty ekonomiczne i za ich pośrednictwem oddziaływać na wszystkie strefy działalności gospodarczej. Znając rachunek dochodu państwo orientuje się o efektach netto gospodarki oraz ile z tych efektów i między kogo może rozdzielić. Dochód narodowy jako miernik oddziaływuje na decyzje gospodarcze. Łączy on i pozwala porównywać różne działy gospodarki. Mówi też o opłacalności lub jej braku w danej produkcji (gałęzi).

Ograniczenie miernika to: nie wliczanie do dochodu wszystkich czynników tj. Koszty utraty zasobów mineralnych, świadczenia pozadochodowe, usługi świadczone samemu sobie, koszty zniszczenia środowiska naturalnego.

Niedostatki dochodu narodowego wynikają, że nie zawiera informacji o rzeczywistych proporcjach podziału dochodów w danej społeczności.

Aby dochód był w pełni adekwatnym miernikiem poziomu życia czy też dobrobytu, trzeba by uwzględnić wyżej wymienione czynniki. Trudności, a właściwie niemożność ich wyceny sprawia, że są one pomijane w rachunku dochodu narodowego. Mimo to dochód narodowy pozostaje najlepszą z miar jaką dysponuje państwo przy ocenie sytuacji gospodarki kraju i dobrobytu społeczeństwa.

Produkt Krajowy Brutto (PKB) to wielkość wytworzonej w dągu danego roku produkcji przy wykorzystaniu czynników wytwórczych zlokalizowanych na obszarze danego kraju niezależnie od własności tych czynników wytwórczych.

PKB

♦

1.    Pomocny przy porównywaniu rozwoju gosp. poszczególnych krajów.

2.    Niezbędny do prowadzenia polityki pieniężnej, fiskalnej i dochodowej.

3.    Określa wielkość, dynamikę, strukturę dochodu narodowego

4.    Sumuje wszystkie wydatki i dochody obywateli co jest podstawa polityki gosp i społecznej rządu.

1.    Nie uwzględnia produkcji nie rejestrowanej (tzw. "szara strefa") oraz produkcji gospodarstw domowych przeznaczanej na własne potrzeby (np. pracy gospodyń domowych)

2.    Nie uwzględnia wartości czasu wolnego (wypoczynku)