140 Monika Jeziorska
jest mniejsza od OB, właściciele mają bodziec do odmowy zapłaty i przekazania bankowi pozostałych aktywów firmy.
Funkcja przychodu banku z tytułu udzielonego kredytu jest zależna od tego, jaki zysk osiągnął pożyczkobiorca. Jeżeli pożyczkobiorca zarobił mniej, niż się spodziewał, ma pokusę (czyli dysponuje opcją), aby odmówić bankowi spłaty kredytu. Przychód banku jest wtedy równy C + /?, (C - zastaw, /?, - wartość nieudanej inwestycji). Jeżeli bank nie stosuje polityki zastawu, a kredytowany projekt upadł (/?, = 0), bank traci całą kwotę wraz z odsetkami.
Kształt wykresu na rysunku 3a jest taki sam, jak profil przychodu wystawcy opcji sprzedaży akcji (rysunek 3b). Jeśli cena akcji (5) przekracza cenę wykonania (X), wystawca opcji otrzyma premię opcji. Jeśli natomiast cena akcji spadnie poniżej X, wystawca poniesie stratę.
wartość opcji sprzedaży akcji =f(S, X, r, (Js T), (1)
wartość odmowy zapłaty ryzykownej pożyczki =f(A, B, r, <ja, T), (2)
gdzie:
S - cena akcji,
X - cena wykonania, r - stopa procentowa,
T- termin wygaśnięci opcji lub horyzont czasowy pożyczki,
<7„ <JA - zmienność wartości akcji firmy i zmienność wartości rynkowej aktywów firmy.
W przypadku opcji na akcję wszystkie zmienne w równaniu (1) są bezpośrednio obserwowalne (lub można je empirycznie wyznaczyć). W wycenie kredytu problemem jest wyznaczenie wartości A i oA. Metody wyznaczania tych wartości można znaleźć w pracy A. Saundersa (2001). Gdy bank udziela pożyczki, jego przychód jest izomorficzny z przychodem wystawcy opcji sprzedaży na aktywa firmy zaciągającej pożyczkę.