16732

niektórych przedstawicieli nauk politycznych i socjologów.

Teoria naukowa (indukcja) - zajmuje się faktami empirycznymi, aktualnym stanem rzeczy. Na podstawie faktów budujemy twierdzenia. Opiera się na empirii.

Teoria filozoficzna (dedukcja) - formułuje standardy jak powiiuio być. wskazując jak powinno się czynić, żeby było idealnie.

Przedstaw ienie obrazu idealnego społeczeństwa ma na celu krytykę istniejącego społeczeństwa.

Jaką różnicę widzi autor między teorią naukową a filozofią?

Różnica w metodzie badania' poznania.

Ma podłoże epistemologiczne - jaką drogą idziemy aby poznać odpowiedź na pytanie.

Nauka — wychodzi od faktów (namacalnych, widocznych) doświadczeń. Teoria naukowa powstaje w sposób indukcyjny. Na podstawie faktów budujemy twierdzenia (refleksja nad racjonalnością).

Tradycja filozofii zachodniej

- cel główny krytyczna ocena przekonali -> próba pizedłożerua racjonalnych podstaw' uzasadniających przyjęcie lub odrzucenie przekonali, które uznajemy za oczywiste. Filozofia szuka uzasadnienia, nauka natomiast - wyjaśnienia. Naukowiec szuka przyczyn, a ponieważ podejmuje się zadania racjonalnego, to szuka także racjonalnego uzasadnienia. A filozof skłonny jest dociekać racjonalnych podstaw za lub pizeciw jakimkolwiek przekonaniom, a me tylko przekonaniom dotyczącym przyczyn.

Co jest problemem w tych teoriach?

Najpierw pewna idea => doktryna polityczna (np. Marksa) => Lenin. Stalin wykoizystali tą doktrynę i stworzyli ideologię.

U podstaw ideologu są idee. Filozofia polityki będzie się ujawniała w poznaniu racjonalnym (uzasadnienie rozumowe). Niebezpieczeństwo w ideologu polega na wartościowaniu. Niepodważalność jest zagrożeniem. Powinniśmy bronić polityki, bo jest czymś więcej niż tym co widzimy na co dzień.

CRICK

Tekst jest w obrome filozofii polityki. Polityka jest wyznaczona przez wyższe zasady.

Dwa poziomy:

1.    Filozofia polityki - tego broni Crick - ma wyrażać ogólne granice, których realizacja polityki opiera się na zasadzie „jak być powirmo” (jaki powimen być charakter polityczności); uruwersalne wartości, które me zależą, np. od władzy, idealny obraz świata, do którego chcemy dążyć => polityka właściwa.

2.    Polityka w praktyce - codzienna, opisuje stan rzeczy w jaki sposób polityka jest prowadzona. Nie powirmo się rozpatrywać polityki z tego powodu. Praktyka jest zmierura.

Crick pisze o obrome polityki przed ideologią, demokracją, nacjonalizmem, teclmologią i fałszywymi przyjaciółmi, takimi jak niepolityczny konserwatysta, apolityczny liberał czy antypolityczny socjalista.

SHMITT

Wszystkie polityczne działania i motywy możemy sprowadzić do rozróżnienia:

Przyjaciel - to ta idea, która potwierdza stan rzeczy, rue zaprzecza

Wróg - walcząca lub gotowa do walki zorganizowana grupa ludzi, która stoi na drodze innej podobnie zorganizowanej grupy; ma charakter publiczny. Rozumiany jako konkurencja. Jest metaforą intelektualna: jest pewną przeciwwagą naszych przekonań, dla stanu istniejącego. Stan czujności politycznej, stawiający opór by dana myśl się obroniła.

Kryterium polityczności - rozróżnienie na sojusznika i nieprzyjaciela. Istota polityczności, to zaistnienie konfliktu: przyjaciel-wróg, starcie ponuędzy formami egzystencji na pozionue społecznym - społeczeństw jako całości, nie na poziomie jednostkowym. Może to być konflikt zarówno zewnętrzny, bądź wewnętrzny.

Polityczność

Jest związana z istnieniem wrogów wewnątrz państwa na zasadzie ideowej konfrontacji. Opiera się na założeniu, że w sytuacji ostatecznej może dojść do prawdziwej walki z wrogiem. Polityczność jest ukonstytuowana przez istnienie