17039

Źródłem prawa jest sformalizowany akt władzy państwowej zawierające przepisy prawne. Prawo obowiązuje wówczas gdy jest ono podane na piśmie np: w Dzienniku Ustaw. Źródłami prawa obowiązującymi w Polsce są:

1)    konstytucja;

2)    ustawy;

3)    ratyfikowane umowy międzynarodowe

4)    rozporządzenia;

5)    akty prawa miejscowego;

Źródła prawa tworzą hierarchicznie zbudowany system, w którym każde ma swoje miejsce. Żrodło prawa niższego szczebla nie może zawierać przepisów sprzecznych z przepisami wyższej rangi. Warunkiem wejścia w życie ustawy jest jej ogłoszenie (np.: w Dzienniku Ustaw, Monitorze Polskim).

5.    Konstytucja jako ustawa zasadnicza

Konstytucja jest to ustawa zasadnicza wyposażona w najwyższą moc prawną. Konstytucja określa podstawowe zasady ustroju politycznego państwa. Unormowany jest w niej zarys struktur organów państwowych i sposób ich powoływania, kompetencje tych organów i wreszcie prawa i obowiązki obywateli. Konstytucja jest najważniejszym aktem prawnym w państwie. O pierwszoplanowej roli konstytucji świadczy to, że wszystkie inne akty prawne muszą być zgodne z konstytucją. Konstytucja stanowi prawną podstawę działalności wszyskich organów w państwie. Sejm, Senat, Prezydent i inne naczelne organy państwowe w Polsce czepią upoważnienie do swej działalności z konstytucji RP. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej została uchwalona przez Zgromadzenia Narodowe (Sejm + Senat) w dniu 2 kwietnia 1997 roku, a następnie przyjęta w ogólnokrajowym referendum.

6.    Ustawa jako źródło prawa

Do wydania ustawy uposażony jest Sejm, z istotnym udziałem Senatu, Sejm jest jedynym organem mającym prawo stanowienia ustaw i prawa tego nie może przekazać innemu organowi państwowemu.

Inicjatywę ustawodawczą posiadają:

-    posłowie;

-    Senat;

-    Prezydent;

-    Rada Ministrów;

-    grupa 100000 obywateli;

Tryb uchwalania ustawy:

-    trzy czytania;

-    przedstawienie wniosku o przyjęcie projektu;

-    głosowanie ( quorum sejmowe, ustawy są uchwalane zwykłą większością głosów );

-    rozpatrzenie projektu przez Senat ( na okres 1 miesiąca );

-    projekt idzie do prezydenta ( 21 dni ); Gdy prezydent zgłasza veto, to Sejm by je odrzucić i uchwalić ustawę wymaga kwalifikowanej większości 3/5. Po podpisaniu ustawy prezydent zarządza ogłoszenie ustawy w Dzienniku Ustaw.

7.    Pojęcie kodeksu i kodyfikacji, ustawy ogólnej i szczgólnej

Kodeks jest to obszerny akt normatywny, oparty na jednolitych zasadach, zazwyczaj w formie ustawy, regulujący w sposób kompleksowy pewną dziedzinę stosunków. Aktualnie w Polsce obowiązuje szereg kodeksów, np: kodeks karny, kodeks cywilny, kodeks rodzinny i opiekuńczy, kodeks postępowania karnego, i inne. Potocznie nazwę kodeksu nadaje się także niektórym aktom, które w rzeczywistości kodeksami nie są, np: kodeks drogowy. W każdym państwie prowadzona jest działalność mająca na celu doskonalenie prawa. Trzy formy tej działalności zasługują na szczególną uwagę:

a)    unifikacja prawa. ( ujednolicenie prawa na terenie państwa ).

b)    inkoporacja prawa. (jest to zebranie rozproszonych dotąd przepisów w jeden zbiór, w ramach którego zostają one uszeregowane według określonych zasad ).

c)    kodyfikacja prawa. ( kodyfikacja jest najwyższą formą procesu doskonalenia prawa. Kodyfikacja polega na zebraniu poszczególnych przepisów w jeden nowy akt prawny-kodeks. Poza wprowadzeniem z góry założonej systematyki prace kodyfikacyjne obejmują eliminowanie