18826

Użytkowanie wieczyste

Prawo użytkowania wieczystego należy do praw rzeczowych. Ustanowienie użytkowania wieczystego możliwe jest tylko na gruntach należących do Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego i ich związków. Oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego. Użytkowanie wieczyste podlega wpisaniu do Księgi Wieczystej. Użytkownik wieczysty może w granicach określonych przez przepisy zasad współżycia społecznego i przez umowę o oddanie gruntu korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. Od prawa własności użytkowanie wieczyste odróżnia się przede wszystkim tym, że: jest terminowe, użytkownik wieczysty uiszcza opłatę roczną, jest ograniczone również przez umowę, a nie tylko przez ustawę i przepisy zasad współżycia społ. Umowa o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste może być zawarta na okres od 40 do 99 lat. Budynki wzniesione na gruntach oddanych w użytkowanie wieczyste stanowią własność użytkownika wieczystego, jednak własność ta wygasa w momencie wygaśnięcia użytkowania wieczystego. W takim przypadku za budynki i inne poczynione inwestycje użytkownik wieczysty otrzymuje wynagrodzenie. Za oddany w użytkowanie wieczyste grunt użytkownik wieczysty uiszcza określoną w przepisach opłatę roczną. Wygaśnięcie użytkowania wieczystego może nastąpić w wyniku: upływu czasu, na który umowa była zawarta lub w wyniku konfuzji (gdy użytkownik wystąpi o nabycie gruntu przestaje być użytkownikiem wieczystym, a staje się właścicielem). W ciągu ostatnich 5 lat przed upływem okresu na jaki grunt został oddany w użytkowanie wieczyste użytkownik wieczysty może wystąpić o przedłużenie umowy. Odmowa jest możliwa tylko ze względu na ważny interes społeczny.