Mikulskiego, według której: „Pracownik socjalny jest specjalistą zajmującym się zawodowo zaspokajaniem potrzeb socjalnych za pomocą metod pracy socjalnej" definicja ta zawiera cztery podstawowe elementy:
-Pracownik socjalny jest specjalistą od spraw ludzkich.
-Pracownik socjalny wykonuje czynności zawodowe, które polegają na rozwiązywaniu problemów socjalnych lub realizacji troski o człowieka.
-Pracownik socjalny pracuje w dziedzinie zaspokajania potrzeb jednostek, małych grup i społeczności.
-Pracownik socjalny wykonuje swoje czynności za pomocą następujących metod pracy socjalnej: metody prowadzenia indywidualnego przypadku: metody pracy z grupą; metody organizowania środowiska, [ibid., s.13-16]
W dzisiejszej rzeczywistości pracownik socjalny nie tylko powinien, ale musi odznaczać się postawą profesjonalną w pracy zawodowej. Warunkiem tego jest odpowiednie przygotowanie teoretyczne, czyli posiadanie wiedzy, a wiąże się to z pełnymi kwalifikacjami zawodowymi. To jednak stanowi niewystarczający warunek do bycia profesjonalistą. Konieczne jest zdobycie doświadczenia i praktyki oraz posiadanie specyficznych predyspozycji osobowościowych. Obszary wiedzy, w jakich powinien sprawnie poruszać się pracownik socjalny to głównie psychologia, prawo, psychiatria, pedagogika oraz polityka społeczna. Prócz teoretycznych wiadomości, ważne jest posiadanie konkretnych umiejętności. Sylwetka pracownika socjalnego i jego rola zawodowa zmieniały się w zależności od potrzeb jednostki, grup czy całych społeczności. Poprzez rozbudowany i ciągle doskonalony system kształcenia przeszedł on drogę szeregu zmian i ulepszeń, aby w czasach współczesnych mógł być spostrzegany jako profesjonalista nastawiony przede wszystkim na pomoc ludziom potrzebującym poprzez działanie na rzecz zarówno pojedynczego człowieka, jak i całej społeczności lokalnej.