19704

Podejście to przyniosło ważne wnioski badawcze w dziedzinie motywacji .dynamiki grupowej i innych procesów interpersonalnych w organizacjach. Podważyło pogląd, że pracownicy są narzędziem i upowszechniło przekonanie ze są oni raczej cennym zasobem. Jednak wiele koncepcji behawioralnych nie zostało dotąd w ogóle wprowadzonych w życie ze względu na niechęć menedżerów.

Głównymi przedstawicielami tego ruchu był: Elton Mayo, Maslow oraz McGregor.

3.Scharakteryzuj szkołę ilościową w zarządzaniu

Najnowszą z trzech głównych szkół myślenia o zarządzaniu jest spojrzenie ilościowe.

Spojrzenie ilościowe to podejście do zarządzania w którym stosuje się techniki ilościowe.

Spojrzenie ilościowe koncentruje się na zastosowaniu modeli i procesów matematycznych do sytuacji kierowniczych. Ilościowa teoria zarządzania zajmuje się opracowaniem modeli matematycznych jako pomocy w podejmowaniu decyzji i rozwiązywaniu problemów. Zarządzanie operacyjne koncentruje się bardziej bezpośrednio na zastosowaniu ilościowej teorii zarządzania w organizacjach. Systemy informowania kierownictwa są systemami opracowanymi dla celów informowania menedżerów. Okres największego zainteresowania -od lat 40 do chwili obecnej. Osiągnięcia -opracowanie skomplikowanych technik ilościowych służących pomocą w podejmowaniu decyzji. Zastosowanie modeli zwiększyło świadomość i zrozumienie złożonych procesów i sytuacji organizacyjnych. Podejście ilościowe było bardzo użyteczne w procesie planowania i kontrolowania.

Ograniczenia-podejście ilościowe nie jest w stanie w pełni wyjaśniać czy przewidzieć ludzkich zachowań w organizacjach. Matematyczne wyrafinowanie może być osiągane kosztem innych potrzebnych umiejętności. Modele mogą wymagać nierealistycznych lub bezzasadnych założeń.

4.Scharakteryzuj podejście systemowe i sytuacyjne w zarządzaniu

Jednym z integrujących, czyli próbujących połączyć w najlepszą całość dotychczasowe teorie podejścia do zarządzania jest spojrzenie systemowe. Zwraca ono uwagę na istnienie organizacji jako systemu i na wzajemne interakcje systemów. Często w praktyce stosuje się jeden z jego aspektów: synergię, która zakłada, że Jednostki mogą działać bardziej skutecznie pracując razem. W takich właśnie przypadkach stosuje się teorię systemową, czego przykładem może być wspólna sprzedaż instrumentów finansowych przez banki. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, Iż podejście systemowe wymusza równomierny rozwój podsystemów. Z zasady efektu synergetycznego wynika, że sprawność funkcjonowania całego systemu nie równa się sprawności funkcjonowania poszczególnych podsystemów, z których on się składa. Występuje tutaj tzw. paradoks dynamiki postępu, polegający na tym, że zbyt szybkie usprawnienie jednego systemu (np. marketingu) może szkodzić usprawnieniu generalnemu.