uczuciowych, Lazanis: emocja- system wzajemnie zależnych od siebie procesów: a) ocena poznawcza b) impulsy do działania cjwzorzec reakcji somatycznych, Schachten emocja-efekt interakcji: a) niespecyficznego pobudzenia b) poznawczej interpretacji tego pobudzenia Stanowisko społeczne- społeczny, komunikacyjny charakter emocji, Averill, Shweder William James- brak specjalnego ośrodka w mózgu; czuciowe i ruchowe obszaiy kory mózgowej
Canon i Bard- uszkodzenie podwzgórza uniemożliwia występowanie reakcji emocjonalnych Papez- teoria kręgu cmocjonalnego(podwzgórze, jądra przednie wzgórza, zakręt obręczy, hipokamp)
McLean- układ limbiczny
Herzyk- 3 systemy mózgu: struktury pnia mózgu, ukł. limbiczny, obszar kory mózgowej Ciało migdałowate- brzuszna część płatów skroniowych; LeDoux- „komputer emocjonalny”, LeDoux- droga dolna, podkorowa, bez analizy, droga górna, korowa, analiza inf. Podwzgórze- brzuszna część międzymózgowia
Śródmózgowie- istota szara okołowodociągowa- koordynacja zachowań obronnych, istota szara- emocje negatywne, cz. brzuszna- ukł. nagrody
Hipokamp- cz. korowa węchomózgowia, pamięć deklaratywna, skojarzenia
Jądra przednie w zgórza, ciała suteczkow ate, zakręt obręczy(moim zdaniem CZĘSC kręgu
Papeza)
Obszary kory mózgowej w płacie czołowym, ciemieniowym i skroniowym- wygaszanie nieuzasadnionych reakcji emocjonalnych
System przyjemności- okolice przegrody podwzgórza, jądra półleżące, ok. kory czołowej System strachu- podwzgórze, istota szara okołowodociągowa, ciało migdałowate, kora przedczolowa
System gniewu i wściekłości- bardziej szczegółowe obszary niż system strachu(Panksepp) System paniki- przodomózgowie(jądra podstawy, przegroda), wzgórze, istota szara okołowodociągowa
Neurotransmitery- dopamina, noradrenalina, adrenalina i serotonina
Hormony: gniew- testosteron, noradrenalina, adrenalina; strach- noradrenalina, adrenalina,
kortyzol; smutek- kortyzol
Funkcje emocji: Levenson- uruchamianie mechanizmów zapewniających dobrostan, skrótowe przetwarzanie ind; Clark i Watson oraz Scherer- adaptacja, gromadzenie danych, ukierunkowanie uwagi; Clore i Frijda- źródło inf, podstawa do formułowania ocen i sądów, podejmowania decyzji; Frijda- ocena zdarzeń: istotne/nieistotne, przyjemne/nieprzyjemne, wzbudzanie fizjologicznych reakcji, zachowań, przeżyć; Clore- dostarczanie inf sobie i innym; Clark i Watson- zachowania w przeszłości adaptacyjne wzbudzają zmiany fizjologiczne; Levenson- emocje umożliwiają wprowadzenie organizmu w stan wpierający zachowania przystosowawcze; Frijda- dzięki emocjom radzimy sobie ze zdarzeniami, które je wywołały, emocje decydują o rozdysponowaniu zasobami energetycznymi organizmu, Levenson- emocje aktywizują zachowania bardziej podstawowe(biologicznie), przetrwanie; Shweder i Averill- wpływ społeczny(wyłącznie!); Sherer- odłącznie reakcji od bodźca(aby przeanalizować); Frijda- gotowość, adaptacja, sygnalizacja rozbieżności, istotność zdarzeń; Levenson- emocje- organizacja; Frijda, Clark i Watson, Clore- emocje(krańcowe i przewlekłe są dezorganizujące; Clark i Watson oraz Frijda- rola smutku- zachowanie zasobów; Klinger-funkcja apatii i bierności (smutek)- oszczędzanie energii, nadanie nowego znaczenia; Frijda-afunkcjonalne- smutek i żal, dysfunkcjonalne- fobie i ataki paniki; Levenson, Frijda, Scherer, Clark i Watson- komunikacja
Mimika: Darwin- niezależność kulturowa bo: te same wzorce u ludzi i zwierząt; Klineberg-różnice kulturowe; Eibl-Eibesfeld- ekspresja emocji jest wrodzona, bo niewidomi i głusi mają te same wzorce co my; Ekman- badania kultur współczesnych i pierwotnych(np. plemię Fore